Lieve Jane, lieve allemaal!

Even een updeetje: Ik ben weer gestopt!

Ik kan nu ook iets meer met mijn knie en ben voorzichtig weer aan het sporten.

Zo heb ik een tri-bike aangeschaft, die komt hopenlijk vrijdag binnen.

Ik voel me echt goed, mis het bier (nog) niet.

En als ik een trekmoment heb bel ik verslavingszorg.

Of ik kom weer wat vaker hier, ik heb jullie allemaal schandalig in de steek gelaten.

Ik heb niet bijgelezen, maar ik hoop dat het goed gaat met iedereen.

Voor mensen die het moeilijk hebben, heel veel sterkte!

Ik hoop dat het me lukt om vaker van me te laten horen!

Knuf! Liesje.

dat laatste heb alleen jij in de hand Liesje

met het eerste kunnen we je dan helpen

fijn dat je er weer bent,

en klasse dat je gestopt bent!

Hi Liesje,

Wat fijn dat je weer gestopt bent. Loop niet te hard van stapel met het sporten, maar dat weet je al lang!

Je zult zien dat je nuchter de gebeurtenissen veel beter kunt hanteren. Door drinken komen er allerlei emoties bij kijken die de boel alleen maar vertroebelen.

Laat iets van je horen als je het moeilijk hebt hoor. Daar zijn we ook voor.

Lytse.

Goed dat je weer kunt sporten, Liesje.

Wees niet zo bang van een trekmoment...

Laat het gewoon over je heen komen,

uitzitten dus.

Logisch dat oude gewoonten en oud gedrag regelmatig

terugkomen.

Dat wordt echt snel minder als je alternatief

gedrag inzet.

Je zit in een positieve flow, revalideren, helder worden...

vasthouden!

Even een momentje uithuilen in mijn hoekje.

Ik ben een zeur. Punt uit.

En dat ga ik nu ook weer even doen omdat ik het gevoel heb het kwijt moet blijven raken, omdat ik niet terug wil vallen.

Het lange weekend begon goed.

De nieuwe fietsen, grootse plannen om te gaan toeren met z'n tweeën.

Val ik van mijn fiets af, waardoor mijn knie nu constant vreselijke pijn doet en ik niet meer kan lopen.

Zaterdagochtend met krukken naar het zwembad, om toch wat te sporten.

Was wel lekker, maar die middag kwam raar genoeg toch een crash.

Janken, niet weten waarom, wanhoop.

Trek.

Mijn man heeft me heel lief getroost en vanmorgen ook weer.

Maar nu appte ik mijn vriendinnetje en ze reageert niet.

Het lijkt wel alsof ze steeds meer de boot afhoudt.

Zo gaat het steeds met mijn vriendschappen, in het begin is het fantastisch, uiteindelijk laten ze me vallen.

Ik was daar erg overstuur van en wilde weer met mijn man praten.

Hij werd woedend.

Hij noemde me een dramalijdster en wilde nou wel eens resultaat zien van zijn getroost dit weekend.

Zo werkt het bij mij niet.

Ik heb veel problemen en troost helpt me over het moment heen, maar lost het niet op.

Nu lig ik in bed met een boze man die blij is dat hij morgen weer mag werken, is hij weer van me af.

Ik denk nu al aan morgen naar de supermarkt kreupelen en probeer die gedachte van me af te zetten, want mijn lijf kan echt geen alcohol meer hebben.

Wat is er mis met mij? Ergens doe ik iets gigantisch verkeerd.

Hey Lies, ik voel me zo vrij om mijn antwoord te geven op je vraag.

Je toont je steeds afhankelijk van een ander, hoe die reageert op jou, de ander moet je troosten.

Ik kan me voorstellen dat dat een enorme druk moet geven aan de andere persoon. Je man wordt in de positie geduwd van verzorger, moeder, vader....Dat is niet gezond voor een relatie.

Misschien loopt het ook zo met je "vriendschappen"?

Dus dien je de kracht uit jezelf te halen want je bent een volwassen vrouw. Je partner en vrienden kan je als uitlaatklep gebruiken maar niet om aan te hangen of verantwoordelijkheid op af te schuiven.

liefs ook al neem je mijn antwoord misschien kwalijk

Ik heb geen kracht.

Ik ben gewoon bang.

Laat maar, het is niet uit te leggen.

Je hebt gelijk.

Liesje, zelfmedelijden is geen goeie basis om adb. te worden. De stap naar de fles is dan zo gezet. Probeer actief te zijn in jouw leven, want daar ben je tenslotte zelf verantwoordelijk over. Je zal zien dat, als je dat doet, de wereld om je heen ook veranderd. Jij bepaald een heel eind hoe jouw gevoelsleven loopt. Een ander reageert daar op.

Mooi Bol!

Lieve Lies,ik voel zo met je mee,

en herken je machteloosheid.

Kalmte, moed en wijsheid voor je.

Hai Liesje,

ik wil toch ook even reageren op je posting

zoals je al hebt kunnen ervaren

komen er veel emoties los als je stopt met de drank

uithuilen mag, is soms zelfs heel goed en fijn

maar vergeet niet dat JIJ degene bent die daardoor heen moet

niet je man, niet je vriendin, JIJ

als ik jou zo lees krijg ik de indruk/ het gevoel

dat je het ook bij de ander neerlegt

heerlijk als ze er zijn en je kunnen steunen en troosten

maar dat kunnen ze onmogelijk bij alles waar jij tegenaan loopt meis

Ik denk dat je je emoties ook een positiever wending zou moeten/kunnen geven

denk dat jij je er ook veel beter bij zou voelen

neem nu je vriendin

jij denkt dat....

je moet niet denken, je moet handelen!

haal die vingers van die stomme gsm toetsen en bel persoonlijk zou ik zeggen

vraag haar of er iets is, omdat jij dat gevoel namelijk krijgt

voor hetzelfde geval was haar mobiel uit of had ze wat te doen

ik denk dat je zelf ook de hand erin hebt hoe je vriendschappen verlopen

niet ervan uit gaan dat zij jou laten vallen

heb jij hun misschien in jouw dranktijd ook niet deels laten vallen misschien?

wakker zelf dat vuur weer aan, niet wachten op de ander

JIJ moet het doen Liesje

het is maar net hoe je met de dingen omgaat die je tegenkomt op je pad

je kunt ze je leven laten beinvloeden

en bij alles naar de drank willen gaan grijpen

je kunt er zelf ook iets aan gaan doen zodat je jezelf er ook fijner bij voelt

succes meis, ook jij kan het!!

Liefs Sha

Het klinkt makkelijker dan het is Liesje

dat weet ik

maar het is te doen!! Echt!!

Hey Liesje, hoe gaat het met je vandaag?

Lieve Liesje,

Ook ik ben benieuwd hoe het vandaag met je gaat. Ik hoop nog steeds zonder drank en zonder pillen. Het is wel dik balen dat je nu weer pijn in je knie hebt door die valpartij.

Wat Sha en Lavendel zeggen is zo waar. Oké je bent bang, boos en noem maar op.

Je man heeft niet gevraagd om je drankgebruik en ik weet nog hoe je schreef dat hij baalde, omdat hij erop uitgestuurd werd om pillen voor je te gaan halen.

Mijn drankgebruik heeft me bijna mijn relatie gekost. Al die verbroken beloften en niet nagekomen voornemens.

Je man is ook maar een mens en het is logisch dat hij er niet steeds tegen kan. De mijne sloot zich dan heel erg in zichzelf op, was onbereikbaar. De jouwe wordt boos. Je zult dus ook een andere manier moeten vinden om je angst en verdriet te uiten, niet uitsluitend bij hem. Je hebt hulpverleners, dus schrijf het op en uit het daar! Of kom natuurlijk op de dagdraad, hier in je hoekje of pb iemand.

Blijf niet in zelfmedelijden hangen hoor. Even mag, maar dan is het weer "bek op het stuur en doortrappen". Het is jouw leven en jij bent in eerste instantie verantwoordelijk. Je mag het moeilijk, vervelend of wat dan ook vinden, maar je zult verder moeten.

Veel liefs en vooral veel sterkte gewenst. Het zál lukken!

Lytse.

Hallo Lies, hoe gaat het nu met je? Je blijft toch niet weg omdat we geantwoord hebben op je vraag? Geen spoken zien, hoor! Het is geen veroordeling, alleen positieve steun, meid.