dinsdag 18 oktober
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.
Och Jopie, wat een DOMME tweede vrouw-familie.
Blijf maar zo dicht mogelijk bij je kinderen vrouw!
Wat voor hen het beste is he?
Nogmaals

Jopie,
Kracht toegewenst, moed en wijsheid maar vooral liefde.

Jopie, wat een dramatisch gedoe op zo'n manier.
Laat je niet stuk krijgen hoor.

Avond
Ik weet niet zo goed wat ik zeggen moet Jopie. Innige deelneming klinkt zo dom. Heb ik gewoon altijd gevonden.
Maar vind niet zo dadelijk iets anders om te zeggen dat ik met je meeleef.
Sterkte meid , vind het heel spijtig voor je

Hier is alles rustig geworden; trek is helemaal weg.
Gelukkig dat ik eerst hier ben gekomen i.p.v. in mijn nare trek te blijven zitten.
Vanmorgen was ik zo blij, ik ging bijna geloven dat ik ADB was en toen, ineens, werd ik onrustig, angstig, bang het gevecht te verliezen.
Uiteindelijk ben ik iets gaan doen wat allang gedaan moest worden en dat ging ik nog leuk vinden ook maar toen: pats boem: TREK!
Hier moet ik maar eens goed over gaan nadenken; proberen te analyseren en vervolgens lering uit trekken.
Ik wens jullie een prettige avond, ik kan me "droog" afmelden. Dit was dag 10.
YES!!!

Goed gedaan Geert. Het was hard werken maar je hebt nu het resultaat, je bent nuchter, en morgen fris en fruitig opstaan. Wat wil je nog meer. Nu nog hopen dat je vannacht goed slaapt want dat heb je verdiend.

Mensen kunnen heel egocentrisch reageren op zulke momenten. Een scheiding, een sterven..
Ze staan niet stil bij wat het een ander doet.
Toen mij neef stierf werd mijn pa niet uitgenodigd. Hij was kind aan huis toen hij klein was. Maar mijn ouders waren uit elkaar (niet officieel gescheiden) en plots stond zijn naam niet meer naast de hare op de doodsbrief.
Mijn jongste broer was in alle staten. Het was zijn beste vriend.
Mijn ma zat aan de koffietafel met haar nieuw lief. Mijn broer wist niet eens dat ie zou komen. Heeft van mij moeten horen dat het haar lief was.
Triest en redelijk pijnlijk. Voor ons vooral omdat mijn pa van niets wist..vooral omdat hij werd buitengesloten.
Het moet hem veel pijn hebben gedaan.
Dat was wat ons het meeste pijn deed.
Maar hij droeg het als een heer.
Een knappe man mijn pa
Dit om eigenlijk niets te zeggen, buiten laat je niet uit het lood slaan Jopie. Je bent mooier dan dat

dag 15 is voor mij weer een feit, heb het tussen 6 en 8 wel even moeilijk gehad, maar ik heb een dagpact en daar heb ik me aan te houden omdat ik mezelf én jullie niet teleurstellen wil.
Liefs voor iedereen, ik ga een keer bijtijds naar bed
truste allemaal,
tot morgen

Oh ja...en de tweede vrouw is een vree takkewijf!
Albertina:
Soothe:

Geert, proficiat, wat een overwinning.
Primula, wat nu. Zomaar een hart.
Zeker verdiend.
Primula.

Jopie, wijs besluit.
Ik hoop dat je goed slaapt, ik duik er in ieder geval zo in.
Tot morgen en bedankt voor alle ondersteuning.

Zo dat ben ik kwijt.

zo is het maar net


Ik ben vijf jaar bij AA geweest en daar was een vrouw bij die telkens weer terug viel. Niet schrikbarend maar ze maakte er zelf wel een groot drama van, naar mijn idee.
Ik begreep dat eigenlijk niet goed.
Als je stopt dan stop je gewoon en niet zo moeilijk doen.
Nu zoveel jaren later snap ik die vrouw pas.
quote>
Ik ben jou vijf jaar geleden van tijd tot tijd An want ik begrijp het toch ook helemaal niet zo goed hoor.

Lieve Frummers,
Ik ga mijn bedstee in!
Grieperig, dus ik probeer het met goed slapen te overwinnen en wel zo snel mogelijk!
Slaap wel allen!
Sterkte voor die het nodig hebben!

Ik doe toch weer mee aan het dagpact, ik heb er in ieder geval wel baat bij, het is is voor mij toch weer een extra stimulance en meld me graag droog af s'avond,
Albert
Primula
Jeannet
Wijfie
Lytse
Fleurtje, bij mij is het met een nicht gebeurd. Mijn oom overleed, zij had jaren voor hem, haar vader, gezorgd. Tot hij een nieuwe vrouw kreeg. Haar zussen zag ze al een tijdje niet meer, er was niet echt ruzie maar het is zo gegaan. In ieder geval werd haar naam niet vermeld op de kaart en in de advertenties. Daar is zij en zijn wij goed ziek van geweest.
Alsof zij geen bestaansrecht meer had. Vreselijk.

Jopie, ik hoop dat je het mes langzaam uit de rug haalt en beetje boos verdrietig mag. Niet terugvallen in je emotie he als straks alles voorbij is. Pffffff zo zwaar wat je schrijft, beleeft en hoe je je verhoudt nu.
Warm hoe je toch bij je gevoel van liefde voelen blijft. Je raakt me weer...

Moet inderdaad heel pijnlijk zijn geweest voor je nicht jeannet. Spijtig genoeg draait de wereld soms op die manier..
Mensen staan er soms gewoon niet bij stil of het kan hen gewoon ronduit niet schelen.
Stom
Bij scheidingen zie je het toch ook regelmatig. Plots draait de wereld om
Ik zit hier met een dikke frons achter mijn laptop dus ga het loslaten (hoop ik).
Er is altijd veel om te verwerken van wat er hier gemeld wordt, dat geeft niet maar moet wel gebeuren.
Dus deze dame gaat nog wat rommelen in huis en dan met een boek naar bed.
Meld me droog af!
Liefs allemaal en tot morgen.

dochter is terug
Ff weg

Mijn vader komt uit een gezin van 5 kinderen,
allen zijn nog in leven, behalve de oudste broer
van mijn vader.
Zijn broer is op 51 jarige leeftijd overleden,
zo oud als ik nu ben dus.
Wat mij nog bijstaat als de dag van gisteren
is, dat mijn vader niet welkom was op de begrafenis van zijn broer.
Ze hadden altijd een goede band, zijn beide ernstig ziek
geweest in hun jeugd (roodvonk).
Mijn vader heeft daar verder geen gevolgen van over gehouden,
zijn broer wel, een ernstige hartkwaal die hem uiteindelijk fataal
is geworden.
Door zijn ziek zijn was de broer van mijn vader een verbitterde
man geworden, kon niet goed zien dat het een ander beter ging.
Zowel op maatschappelijk als lichamelijk gebied kon hij
door zijn ziekte niet wat hij graag zou willen.
Mijn vader is het wel goed gegaan, in beide opzichten,
dat heeft tot jaloezie geleid bij de broer van mijn vader.
Tijdens zijn leven heeft hij zijn kinderen laten beloven,
als mij ooit iets gebeurd mag hij (mijn vader) niet
op mijn begrafenis komen.
Aldus geschiedde.
Nu, zoveel jaren verder, weet ik, mijn vader
vond het vreselijk.
En nog, heel af en toe benoemt hij het nog wel eens.
Dan vraagt hij altijd, waarom?
Daar is geen antwoord op, alleen hoe wij het invullen,
pijnlijk is het wel.
Terugdraaien kan men niets, nadenken voor men handelt wel.

Primula, wat nu. Zomaar een hart.
Zeker verdiend.

Primula.

Soothe,
dat:heart:was voor mij.
De:moon:voor jou.
Goed lezen!


oeps
word net gebeld
op deze open begrafenis
waar de hele wereld mag komen
ben ik niet welkom
mag ieder kind met zijn moeder komen
maar mijn kinderen niet
geen idee wat nu gaat gebeuren
wat jammer toch, wat jammer toch......
Jopie, allereerst van harte gecondoleerd. Wat is dit een moeilijke toestand. Ik vond de manier waarop jij het bedacht had zo goed, vol respect voor iedereen. Waar zijn de overige mensen bang voor?
Ik wens jou en de kinderen veel wijsheid toe.
Lytse.

Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.