Oké Marjo, misschien moet ik me wel eerst verdiepen in medicatie vóórdat ik naar de arts ga. Die wordt misschien wel net zo overdonderd als ik nu. Scheidt depressie en alcoholisme maar eens van elkaar!

:light: Zal eens in literatuur gaan neuzen, die van mij is groot genoeg.

Een echte depressie is NOOIT alleen met pillen te verhelpen. Heb daar jaren ervaring mee hier in huis.
Pillen en praten. Pillen ondersteunen en praten leert om tegenactie te ondernemen, gedragstherapie.
Bij zware depressie waarbij je lichaam pijn doet van moeheid. Je als een zombie voor je uit zit of ligt te kijken moet tot actie leiden. In plaats van heel de dag op bed of bank te liggen. Ga op die bank zitten.
Maar op z'n tijd een wandeling ook al lijkt dit onmogelijk. Zo zal verandering optreden, heel, heel langzaam door alleen al je gedrag te veranderen. Anders denken is anders doen. Anders doen resulteert in anders denken.

Nu stop ik echt, mijn hersens draaien overuren. Sterkte allemaal! En hulp zoeken is het beste dat er is, alleen kom je daar nooit uit. Onmogelijk.

Hij is beschikbaar

Né,né,né,né nah! Ik ben geen uitzonderlijk geval hé Pip, zal wel eerst vragen of ze zelf medicijnen gebruikt

Ga lekker slapen An, weet veel van depressies maar weinig van medicijnen ....that's all!

Niemand stelt toch een diagnose hier? Dit is toch uitwisselen van ervaringen. Har gaat morgen naar de huisarts en het is zijn keus op hij wel of geen medicatie wil....

Tsja Pip, een forum hè...maar je hebt wel gelijk hoor. Gelukkig maak ik alleen maar reacties los die niet door pillen onderdrukt worden en dat geeft nog hoop!

1 - 0 voor jou Pip

Stelletje Pseudo artsen, beetje expirimenteren, gaat de goede kant op.
Ga naar n arts, probeer die vent niet te vertellen wat hij voor moet
schrijven maar vertel je verhaal 100 % eerlijk en laat hem doen
waar hij voor opgeleid is.

Wat voor mij geldt, geldt niet voor jou, we zijn allemaal individuen, al zijn we alcoholist.

Wingchun, ik ben nu ook op wilskracht gestopt, zonder hulp, gewoon ineens op een dag: ik drink niet meer. Dat is nu bijna anderhalf jaar geleden.
Ik lees hier natuurlijk veel vehalen over het waaròm mensen gingen drinken, en ik heb me dat voor mezelf ook regelmatig afgevraagd. Ik ben er nog steeds niet achter.
Natuurlijk, er zijn in mijn leven een paar dingen gebeurd die niet leuk waren, maar die zie ik niet als reden voor mijn alcoholisme.
Wel als korte termijn aanleiding om het op een zuipen te zetten, ieder excuus was welkom nietwaar?
Ik vermoed dat ik een gewoonte-drinker was, toen ik veertien was begon ik met drinken en blowen, later kwamen daar nog wat middelen bij... ik weet gewoon niet anders.
Nou ja, ik ben nu aan het leren dat het anders kàn zijn.
Vraag me ook af of het wel goed is om tè diep naar een reden te gaan zoeken, of dat ik het beter zo kan laten?

Ik in ieder geval wel, refusal, morfine en anti depressiva

Hoera lang leve de lol, maar ik vaar er wel bij

Wingchun, heb in een kliniek gezeten en ben binnenstebuiten gekeerd door welwillende mensen.
Ben eigenlijk maar van 1 ding overtuigd geraakt en dat is dat ik, indien ik dat wens nog het beste vriendje met mezelf kan zijn, mag dat inzicht niet van een ander verwachten hoe ik met mezelf door een deur kan gaan.
Wat ik wel graag wil weten is of de pieken er soms afgehaald kunnen worden en dat is volgens mij een verdomd moeilijke vraag tenzij je geen waarde hecht aan je beleving.
Auw, daar heb ik dus moeite mee, want ik kan ook genieten. Laatste 6 maanden aardig in het leven gestaan. Ongetwijfeld heb ik vooroordelen omtrent de werking van anti-depressiva, maar misschien ook wel terecht.

....en dat laatste weet ik dus niet. Maar helpt experimenteren daarmee mij? Is dat het uitgangspunt van de verstrekker? Die weten toch ook niet of het jou helpt?

De dalen, yep....wil de pieken niet missen.
Sorry Pip, kan me voorstellen dat je er effe genoeg van hebt. Ik ook. Ga eens wat anders doen, wil het immers toch zelf ook een beetje in de hand houden
Moeilijke discussie dit...heb het verdorie een half jaar lang goed in de hand gehad, compleet met happy wezen en zo. Moet ik wel niet terugkijken op de rest van mijn leven...aiiii

Hoi Har,

Maak je het niet super-gecompliceerd voor jezelf ?
Om op een mooie dinsdagavond eens lekker in je hoofd te graven of je nu depressief bent of niet , of het alcoholisme dat parten speelt , of de medicus er wel verstand van zou hebben , of wij we je wel begrijpen etctec...En als je tijd hebt om zulke vragen aan jezelf te stellen en ook hier op dit forum en telkens van plan veranderd is de nood toch niet echt hoog...

Voor mij ben je gewoon een dood-ordinaire alcoholist... 13 in een dozijn...

Misschien wil je teruggaan naar de AA in Amsterdam , sponser nemen en echt serieus aan de 12 stappen werken...En als het na 6 maanden niet bevalt probeer je toch weer wat anders ?

En dat is mijn mening... dat wil even duidelijk onderstrepen...
En misschien klopt er wel geen moer van hahaha....

Groetjes

Har, je zou kunnen vragen of je via de huisarts kan worden doorgestuurd voor een psychologisch onderzoek, dan kunnen ze kijken waar jouw gevoeligheid ligt en kijken of er medicatie is die daar wat rust en evenwicht in kunnen brengen. Ik ben nog steeds erg blij met mijn antidepressiva, toen ik een tijdje gestopt was met drinken en het stabieler leek ben ik ze zelf een beetje af gaan bouwen, dacht ze niet meer nodig te hebben... niet slim, dus snel weer terug naar mijn oude dosering.

Niemand kan jou dwingen om medicatie te slikken, daar ben je zelf bij, maar als het je kan helpen om wat dichter bij jezelf te blijven en je wat minder te verliezen in het denken kan het een goeie ondersteuning zijn.

Word ik er vlakker van? welnee, ik merk niet dat ik AD slik, ik merk het alleen maar als ik het niet slik, dan word ik namelijk doodmoe van mezelf en jank om alles en ben een soort beschermlaag kwijt.

Ik slik ook oxazepam maar ook alleen indien nodig. Meestal geen behoefte aan, behalve eentje voor het slapen gaan, nu met de expo in het zicht slik ik er wat meer omdat ik gewoon mezelf niet wil verliezen in alle stress en ik dus wel mezelf verlies. Wie weet is het verslavend? zal best, maar voor mij is het echt een medicijn, net zoals ik aspirine of ibuprofen neem als ik pijn heb. Ik heb nooit de behoefte om er meer te nemen wat ik met drank wel had. Vind het gevoel van oxazepam soms ook niet eens prettig maar het zet me weer op mijn voetjes en haalt de scherpe randjes er weer af en dat is nodig om goed te kunnen functioneren en bij mezelf te kunnen blijven.

An, ik wil me al jaren oriënteren op een soortement eigen bedrijf en heb ook klanten die dat erg graag zouden willen, want mij elke keer uitbetalen in bonnen is nogal lastig voor de reguliere boekhoudingen . Elke keer als ik dat wil onderzoeken overvalt me inderdaad een enorme angst en denk ik ... laat maar!

Nu begint de tijd te komen om dat toch serieuzer te gaan onderzoeken. wel met in mijn achterhoofd artikel 44, dus met behoud en mogelijkheid tot terugvallen in de wao. Niet vandaag of morgen al hoor, maar wel informatie gaan verzamelen, met mensen praten die vanuit diezelfde situatie een bedrijf hebben gestart, KvK, UWV, Belastingdienst. Ik denk dat de foto's zullen verkopen als ik zo om me heen luister , in het beste geval 8 foto's in een oplage van 10 per foto, voor 495 euro per stuk.. Ze zijn toegankelijk... die verdiensten stop je dan niet meer in je beurs .

Daarnaast moet ik ook investeren in het afdrukken van de foto's, in een snellere computer, in software, lenzen, bijscholing..., dingen die ik nu via die bonnen doe die ik nu verdien of door klanten me uit te laten betalen in goederen. Het wordt me allemaal te ingewikkeld dus vandaar dat ik wil onderzoeken of ik het niet gewoon op een normale manier kan aanpakken.

Maar nu eerst donderdag overleven, of eigenlijk beter gezegd, beleven! zonder nu al na te gaan denken wat er allemaal wel niet op mijn pad zou kunnen komen...
hier en nu...

Water, jij lijkt mij geen spitter en een graver! Je bent gestopt en vaart er wel bij lijkt me. Laat de boel maar rusten zou ik zeggen, tenzij er dingen zijn die je nog echt dwars zitten.

Ik ben vroeger in psychotherapie geweest. Ik had gevraagd of ik hynose kon krijgen, om enkele verdrongen zaken aan het licht te brengen. Ook omdat het deze verdringing is, die soms de spanning doet toenemen.

De psycholoog zij toen: Soms is het beter het dekseltje op het potje te laten, want als het eruit komt, moet je er ook nog mee om kunnen gaan. De situatie zou erger kunnen worden.

Nu na jaren heb ik me erbij neergelegd, het zal wel bij me horen. een "beetje" labiel.
Dus Water soms is het beter, de dingen inderdaad naast je neer te leggen. Geen gegraaf. Who's perfect?
Ik graaf niet meer, vind het wel goed zo.

En de totale afhankelijkheid van psychologen heb ik geen trek in. Ik ben Soothe, met alles wat erbij hoort en nog nuchter ook!
Groet.

Iedereen heeft iets, soms word ik een beetje moe van al dat pseudo geanalyseer. Het op de snijtafel liggen en jezelf ontleden. Het is wel goed zo!
Heb je een pilletje nodig zoek hulp. Drank helpt zeker niet en maakt alleen downer. Geloof me!!

Ik geloof je wel Soothe, rustig an maar hoor... en ik was voor mezelf eigenlijk ook al tot dezelfde conclusie gekomen.
Don't fix it if it ain't broke!

PEUTEREN

Ik zie op startpagina Google, dat Chrome er is. Wacht wel even met downloaden, anders loopt alles misschien vast. Eerst wat fora lezen.

Goed idee Pippi. Koppie op hè!

Truste Pip.
Volgens de buienradar is het hier bijna droog, tijd voor een rondje hondje en dan lekker pitten.
Tschüss!

Ik ben volledig uitgepeuterd. Het komt alleen nog maar aan op het 'doen' en wat coachen hier en daar en zorgen voor de nodige vangnetten in mijn omgeving.
Als ik al in een crisis kom dan weet ik wat ik moet doen om er weer uit te komen, belangrijker nog, ik voorkom dat ik in een crisis kom. Toch heb ik daar wel peuteraars voor nodig gehad die me die handvaten konden geven.. hoewel, de neuzelende analyserende peuteraars maakten me eerder gek dan gezond maar de praktische peuteraars met hun assertiviteitstraining, G training en andere gedrags- en cognitieve trainingen hebben me wel geholpen. Niet denken maar doen, actie en afleiding ipv piekeren.

Knap Ziza, hoe je zowel de wijsheid als domheid in pacht hebt, je spreekt jezelf namelijk tegen, al helemaal omdat je me niet goed leest. De hypochonder houdt zich vast is mijn constatering aan dat elk mens toch haast wel ziek moet zijn.
Al je diepzwarte betogen over je verleden en je grote overwinning...man ik gun het je, daar niet van. Meen ik echt, maar ik zit anders in elkaar en ben jawel, flink op mijn snufferd gegaan.

Zal jou nooit om advies vragen om daar uit te komen want daar zijn we te verschillend voor. Ben nooit een hypochonder geweest namelijk, wel op een andere manier verdwaald.
Het is aan mij om daar uit te komen en zeker helpen daar 12 stappen bij. Zal ze echter niet zo krampachtig (mijn mening) vasthouden als jij dat wenst te doen.

Simpel Ziza, als ik drink ben ik hartstikke verkeerd bezig en terug de trol die drank al eerder van mij gemaakt heeft maar vergis je niet. Ik ben ook een mooi mens,
die ben ik namelijk ook tegengekomen in mijn lange strijd.
Alcohol heeft daar NOOIT deel vanuit gemaakt uiteraard, maar van mijn ziel is nog wat over en dat mag ik koesteren. Dat is zelfs mijn houvast om uiteindelijk te overwinnen, dat geloof ik nog steeds!

Als ik jou hoor praten was er voorheen niets, alleen maar de val. En dat vind ik triest Ziza....kan ik ook niet geloven want een mens is meer dan de 12 stappen die hem tot mens maken. Je hebt ook een verleden Ziza, een deel van je persoonlijkheid.
Tis niet aan mij om daar over te oordelen...dat doe je zelf al, hoor je eigenlijk nooit liefdevol over jezelf praten vóór die tijd....was dat er dan niet? Misschien wel, maar laat je dat buiten beschouwing...prima jouw keus.

Kom echter niet bij mij aanzetten dat een ieder die terugvalt nu ineens jouw prooi is, jouw mikpunkt. Pas ik voor. Ga niet terug naar de AA en heb daar zo mijn redenen voor, al zal ik mijn best doen om de wijsheid te bewaren...zelfs te koesteren! Heb heus wel geleerd in die 7 jaar dat ik trouw de AA bezocht...blijf daarvan af aub.
Ik heb een andere weg te gaan, respecteer dat. Nu helemaal want ik moet weer opnieuw op weg.
Kan ik jouw advies helaas niet bij gebruiken, misschien wel...maar dan minder dwingend en vrijblijvend geformuleerd!

Dat is precies wat ik vermoed.
Omdat ik al zo jong ben begonnen was alcohol (drugs...) te "normaal" in mijn leven.
Alles wat er later gebeurde was een mooi excuus om te gebruiken.

Hier wil ik het even bij laten Wingchun, maar ik wil je wel bedanken.
Er klikt wel iets tussen mijn oren naar aanleiding van dit korte gesprek.
Ik slaap er een nachtje (of twee) over en dan kom ik er nog wel op terug.

Voor nu: over en uit aan deze kant.