Druppeltje,
Ik kan me voorstellen dat je nu even helemaal ondersteboven bent.
Is niks hoor, laat je emoties nu maar even de vrije loop.

Wannes,
Zo wat een reis heb jij ondernomen!
Goed hoor!
Jij zult vast ook wel een beetje ondersteboven zijn.

Zo he, ben ik terug uit het verpleeghuis, is er hier niemand!
Fijn druppeltje en wannes, dat het gezellig was!

Charlie,
Ik ben er.

Hoe ging het met je schoonmoeder?

Ja, ik ben er ook nog.

Naar omstandigheden wel goed, al gelooft ze er nog steeds in dat ze er wel weer uitkomt, wat niet zo is.......Wat een stakkers zie je daar toch zeg, en wij durven te klagen....

An, hoe oud zijn jullie kinderen, merken die dan niks?

Joehoe ik ben er ook hoor.
Goh wat reuze leuk dat Wannes Druppeltje heeft opgezocht.
Ik heb net lekker gegeten met mijn pa, was heel gezellig.
Alleen mijn cheesecake ws niet genoeg opgestijfd, maar eg lekker.

Eerlijk gezegd baal ik van de regen, heb het te doen met ale mensen
die in Nederland op vakantie zijn, je zal maar in je tentje op de camping zitten.

Ik weet het Charlie, de partner van mijn schoonmoeder heeft er ook in gezeten, van hersenbloedingen tot verlammingen en afgezette ledematen toe.

An hoe gaat het?

Log weer ff af mijn vrouw wil ook ff op de laptop.

Tot straks.

Brudie,
Het is toch een schootcomputer?!

Waarvoor is ze eigenlijk naar het verpleeghuis?

Hee, ik zie Pippi ook,
hoe is je dagje shoppen geweest?

nadat mn schoonvader was overleden kwam ze eigenlijk haar stoel niet meer uit , zere benen had ze al heel lang, maar nu kon ze helemaal niet meer lopen.
Die verzorging konden ze niet meer aan in het bejaardenhuis, wat erin resulteerde dat ze een decubitusgat op haar stuitje kreeg van wel een vuist diep (en ook op haar enkels) waar ze pas heel laat achter kwamen daar. Hiervoor moest ze naar het ziekenhuis, ze kreeg een pomp om het wondvocht af te voeren, een speciale ad-matras enz, daar wisten ze in het bejaardenhuis niet eens hoe alles werkte.
Inmiddels heeft ze ook zware suiker, moet ze gemiddeld 1x per 2/3 maanden naar het ziekenhuis voor een paar zakken bloed, wat ze op de ene of andere manier kwijtraakt en is ze helemaal rolstoel gebonden. Ze is nu 88, maar de hersens werken nog heel goed.

beste allemaal

ik las net alleen het berichtje van pippi ( verder ben ik nog niet gekomen vandaag) dat ging over de nadelen van drank: BEDANKT DAARVOOR!!!!!!!!!! ik had het even nodig zo'n lijstje en ik weet weer precies waarom ik gestopt ben met drinken.

groetjes,

Hanneke

Wat jammer dat je het zo ziet Pippi, zelf heb ik daar nooit last van gehad.
Vanavond was mijn pa hier eten, die drinkt gewoon zijn biertje en een wijntje bij het eten.
De rest van de wijn geef ik dan wel weer mee, maar ik heb er niets mee dat een ander wel drinkt.
Raar eigenlijk, maar ook wel weer makkelijk.

Hoi Pippi,
Weet je ook waarvoor je het glaasje nodig had?. Misschien helpt dat tegen de boosheid

geeft niks hoor Pip, dit is een alcoholforum tenslotte!

hoi pip,

vandaag had ik het ook weer: zo'n zin in een portje en mensen op het terras... ach ja, op het moment vind ik het ook moeilijk. ik troost me met de geachte dat ik vandaag 5 weken droog sta.
morgen ga ik voor een week naar Berlijn. erg zin. maar wel mijn eerste vakantie zonder JWW. vind het ook spannend. ik ga er maar voor!

hanneke

Charlie, heel naar van je moeder, heel veel sterkte.

Ik merk ook dat als ik met vrienden ben en iedereen een glaasje besteld ik ook uit gewoonte ook een glaasje ga bestellen, voor mij is dat een van mijn grootste valkuil. Ook spanning weg willen drinken is bij mij een gewoonte geworden. Volgens mij zijn dat soort situaties meestal onze valkuilen en boos worden is denk ik ook een van ze. Ik denk dat het handig is om te accepteren dat wij niet kunnen /mogen drinken. Dat vermindert de boosheid denk ik, boos worden heeft bij mij in elk geval geen zin,want het is een heftige emotie die alleen tegen mezelf is gericht

Ja, er is een buitenwereld, maar maakt drank die leuker?? OK, het idee nooit meer, benauwt mij ook, maar we weten waar en voor wie we het doen toch? En vooral niet vooruit kijken jo, maar per dag gaan, of desnoods per uur!

Pippi ik begrijp je wel hoor, ik zit er al heel de dag mee en mijn gedachten zijn dus ECHT helemaal fout. Ik weet dat het drinken bij mij in mijn kop begint. En daar ben ik dus zeer heftig mee bezig.

Nu wil ik het allemaal niet meer weten, maar ben toch nog hier. Hoe verder te gaan. Zo sta ik sterk in mijn schoenen en zo schop ik ze ver onder de bank.

gelukkig zijn we maar mensen en bovendien pas heel kort bezig met stoppen. Geef toe, je bent toch ook wel een beetje trots op jezelf?