Beste Ziza, jij hebt het geluk een partner te hebben die je in al je jaren van drinken en gebruiken niet verlaten heeft, die je zelfs de kans heeft gegeven het goed te maken toen je - gestopt met drinken en gebruiken - de relatie verbrak om het weer buiten jezelf te zoeken. Je hebt de mogelijkheid intimiteit te leren.

Ik heb ook bindings- en verlatingsangst, er zullen er hier nog wel meer zijn. Sociale angst, noemt mij psycholoog het, want het omvat nog meer dan angst me te binden en angst verlaten te worden. Ik heb eenmaal iemand in mijn sociale cononnetje toegelaten, en intuïtief zocht en vond ik een partner die volkomen destructief was voor mij, en helaas ook voor onze kinderen.
Intimiteit leren, leren een relatie te hebben, is moeilijk als er niemand is om dat mee en van te leren. Dat geldt ook voor vertrouwen.
Ik leer op het moment met vallen en opstaan met andere mensen omgaan, ik heb zelfs een paar vrienden met wie ik mijn fouten kan bespreken, en bijleggen. Ik leer ook om niet meer over me heen te laten lopen, nee te zeggen als iets over mijn grenzen gaat, en daar ben ik dankbaar voor.

Wat Francesca beschreef herken ik heel goed. Naarmate mijn kinderen zelfstandiger zijn en hun eigen weg gaan (wat ik ze harte gun), voel ik me eenzamer. Dat ik niet in staat ben een intieme relatie aan te gaan wil niet zeggen dat ik geen behoefte heb aan een beetje warmte en tederheid, aandacht, en op zijn tijd een goed gesprek. Onder de omstandigheden zou ik alleen niet weten waar en hoe dat te vinden.

Sinds ik gestopt ben met mijn alco gebruik is vindingrijkheid voor mij belangrijk geworden.
Zoals jullie weten heb ik mijn alco glas van 's middags ingewisseld voor het heerlijk naar binnenwerken van chocolade calorieën. Dit heeft zich al voorgedaan van tabletten tot het laatste chocolade rozijnen.
Ook hierbij kijk ik op de klok, van mág ik al? Pot thee, pc en genieten op mijn eigen wijze.
Geen last van gremlins dat is zeker, maar wel van obsessief gedrag.
Deze week lopen die knullen van mij weer geregeld in en uit en dus ook de kasten in en uit.
Wil ik aan de thee, mis ik toch mijn chocolade rozijnen. Nergens te vinden!
Ik ging gewoon uit mijn dak, ik moest chocola! Mijn zoon zat me heel raar aan te kijken, dat allemaal om wat chocola? En kwader kon men mij niet krijgen want natuurlijk heeft iedereen er maar een páár genomen. Het ging zelfs zover dat ik mijn man erover opbelde op zijn werk, vond ie geloof ik niet zo leuk. Maar dit schoot ineens weer door mijn hoofd door het lezen van die Tiq's. Idioot die ik ben. :$

Tip voor de snoepers, leg op een bordje klaar: radijs, komkommer, wortelen enz. Zo voor het grijpen is altijd beter dan naar chocolade te moeten zoeken. Ik "probeer" het i.p.v. te snoepen.

Overigens drink ik thuis nooit meer uit een glas, die asscociatie wil ik niet meer aangaan.
Ik vul steeds mijn flesje, staat niet elegant maar kan me niet schelen.

Hihi Stien, ik zie het zo voor me, die paniek om chocoladerozijnen. Ik heb pas een droploze avond moeten doorbrengen.:$

Anna; sociale angst is het goede woord. Het omvat zoveel meer en kent vele kenmerken.
Ik denk dat iedereen wel in bepaalde mate hierin zijn tekortkomingen kan herkennen.

Wel heb ik het gevoel dat er nogal aanvallend op dit onderwerp wordt gereageerd. Let wel, het is mijn gevoel. Iedereen kan alleen vanuit zijn eigen ervaring schrijven en anderen kunnen hieruit putten wat men wil.

Fran, het is dat je het woordje "lijkt" in je zin gebruikte, mijn haren gingen ook even overeind staan.

Stien,

Chocolade in welke vorm dan ook werkt verslavend. Dus dat je daar zo naar kunt verlangen is logisch.

Mijn dochter is zo fier op zichzelf, maar zijn drinkt immer haar water uit een flesje met zo een afsluit toetje. Dat vindt ze gewoon lekkerder dan uit een glas. Niks mis mee.

Anna, je kan er om lachen. Maar die paniek was te vergelijken met de paniek als ik na een dag hard werken thuis kwam en de boodschappen waren niet gehaald. En op dat lijstje stond dan net "mijn" ontspanning.

Fran en Charlie, allebei een dikke knuffel:sun:

Corinne, het is niet alleen chocola hoor. 'S avonds tussen half 9 en half 10 mag ik van mezelf rijsteknabbeltjes en oh wee als die er niet zijn. Ik kan dan helemaal uit balans raken.

Stientje, ik gebruik mijn woorden ook niet voor niks. Dus ja, het 'lijkt' zo. Ik weet ook wel dat niks zomaar gebeurt en dat erover nagedacht wordt, hoor, maar ik vraag me dan af in hoeverre je gewoon je drankverleden wilt weggooien, en dus ook alles wat er bijbehoort.

Hé, Appelmeisje! Gefeliciteerd, hoor!

Stien, ik lachte je niet uit hoor. Ik moest lachen, omdat jouw verhaal me herinnerde aan mijn paniek als er geen drop in huis is. Soms lukt het me uren om geen dropje te pakken (ik probeer aan de lijn te denken), maar de keuze moet er wel zijn, dus het móet in huis zijn. Het is ons hunkerbrein, en daar zijn we nog lang niet vanaf.

Aan Delta,
Ik ben erg verbijsterd sinds ik jou w bijdragen lees. Jouw naam doet me zo denken aan een dierbaar contact dat ik had op een ander forum met een man met ongeveer dezelfde schuilnaam. Deze persoon heeft zich echter helaas van het leven beroofd volgens zijn dochter. Ik was daar erg van onder de indruk. En nu doet zich het toeval (?) voor dat jouw naam, jouw manier van schrijven, jouw twee Maltezers zoveel gelijkenis vertonen met de gegevens van deze overleden vriend. Ontzenuw alsjeblieft deze gelijkenis. Ik vind het zo macaber deze gelijkenis steeds te lezen. Help me alsjeblieft uit de droom. Rebos

hoi stien ,
wat zijn chocolade rozijnen ??
hier was het juist grote paniek , ik drink niets buiten water en koffie , en wat zie ik daarjuist dat er niets meer van water is ;-((
het leiding water ben ik echt geen fanaat van en zal het dus ook niet drinken , ik die al drie dagen niet buiten geweest ben ben dus in de wagen gestapt om water te halen .
benzine station gesloten ;-(( dus dan maar naar de nachtwinkel niet de aangenaamste plaats voor mij ;-((
stien en nog een klein vraagje kan men duizelig blijven van medicijnen ??
ach ja vermits dat ik niet weet wat chocolade rozijntjes zijn kon ik er je geen meebrengen :-)))

Goh Rebos, dat moet een verbijsterende ervaring voor je zijn.

Anna, ja ons hunkerbrein, bahhhhhhh. Als is het maar aanwezig een hele geruststelling, hi,hi,.
Ik snapte je wel hoor, kwam er bij mij een beetje rottig uit.

Fran, ander keertje in discussie?

Ik ga zo naar mijn werk, en mijn hum? Is opstandig, niet voor de poes! Dat betekent "dimmen" voor mijzelf. Allemaal een fijne avond en houd het droog.

Gaat wel lukken Stien, ik ben een enorme droogk***t inmiddels. Ik hoop dat je deze nacht een rustige dienst hebt.

Stien,

Werk ze. Ik hoop dat je een rustige nachtdienst hebt.

Dag.

Blacky,

Ik weet wel dat je duizelig kunt worden van bepaalde medicijnen, dat staat nog al wel eens een keertje op de bijsluiters, maar duizelig blijven, lijkt me stug.

Rebos, ik voel met je mee. Dat is enorm schrikken. Maar héél goed dat je het hier schrijft.

Blacky, ik kan het niet anders omschrijven als rozijnen gehuld in een chocolade laagje.
Ja, maar goed dat er avond winkels zijn. Het geeft anders zo'n onrust als je niet het nodige
achter de hand hebt.
Bij alle medicijnen hoort een receptuur met de benoeming van bijwerkingen.
Bij veel medicatie behoort duizeligheid als bijwerking en is voorzichtigheid geboden.
Als je geen omschrijving bij de medicatie hebt kun je het hier op internet opzoeken.
Sommige medicatie kan je bloeddruk verlagen en weer het gevolg geven van duizeligheid.
Maar zelfs als dit niet aangegeven is kan het voor komen. Overleg met je apoteek is altijd verstandig, deze kan je dan verwijzen naar je huisarts als dat nodig is.

Nu moet ik echt gaan de trein wacht niet op mij.

Delta

Sorry dat ik nog niet gereageerd had op je berichtje over je Malthezer hondjes.
Je verhaal was erg leuk en ik had zelf ook en oudere hond en een jongere hond en dat is echt leuk om te zien hoe ze zich aan elkaar optrekken. De oudste voed de jongste op en met de jongste erbij voelt de oudste zich lekker stoer.
Fijn dat je zo van ze kunt genieten.
En tof dat je je karweitje met je tegels af hebt gekregen...Ik ben ook nog niet helemaal klaar met mijn huiswerk....maar ons bootje vaart nog steeds op koersB)

Fijne dag morgen!!

Blacky
Door jouw vermindere weerstand..lange tijd de griep hebben in de zomer heb ik zelf het gevoel dat je misschien ijzergebrek hebt...daar krijg je ook een verminderde weerstand en je voelt je heel duizelig en zwakjes.
heb je dit al eens laten testen bij de huisarts?

Benthe
Ik ben hier wat voorzichtiger dan normaal in mijn uitspraken en heb niet zoals jij vermoed last van het harmoniemodel....ik ben niet bang voor conflicten en zoek ze liever op en ben soms te recht voor zijn raap.
Mijn vrienden houden allemaal van me omdat ik zo eerlijk ben en ook al is dat is niet altijd prettig voor ze maar ze weten dat ze altijd keihard en recht voor zijn raap hun menig terug mogen zeggen.
Ik zoek wel gauw de fout eerst bij mezelf of probeer me in anderen hun meningen in te leven.
ook als ze volkomen onzin uit kramen ga ik eerst even nadenken...zouden ze gelijk hebben.

Ik weet niet zoveel van VA en BA want ik hou te veel van mensen om er niet eentje voor mezelf te hebben.
Ik vertrouw mensen vanaf het eerste moment en wordt daarom ook geregeld teleurgesteld omdat mensen gebruik van me maken. Tegenwoordig heb ik dat veel sneller door dan vroeger en let nl. meteen op duidelijke kenmerken.
Als iemand gelijk wil dat ik iets voor ze ga doen of iets van me wil hebben bv dan is er bij mij al een alarm belletje doe daar niet aan mee. Dan kijk ik of ze steeds wat van me willen of dat ze ook iets geven.
Als er balans is dan kun je na een tijdje bergen van me verwachten en doe ik alles voor je.

Voor alle discussies over BA en VA wilik het volgende bijdragen:
Maar ook al heb je VA of BA je zou toch iedereen die kans moeten geven om die bijzondere unieke persoon die jij bent te leren kennen?
Je komt tekort als je jezelf buiten sluit aan vriendschap en relaties omdat je bang bent dat het weer mis gaat.
En als het dan toch weer mis gaat en je hebt verdriet dan heb je toch wel echt geleeft.
Verdriet hoort bij geluk en zonder het een kan je het ander niet hebben.
Natuurlijk weet ik niet wat jullie allemaal hebben meegemaakt en vooral diegenen die een destructieve relatie hebben meegemaakt zullen wel denken...ja bulls**t
Toch zijn er veel lieve leuke mensen op deze wereld die allemaal bang zijn voor elkaar omdat ze slechte ervaringen hebben. laat je door die slechte ervaringen niet weerhouden om ook goede te hebben. ze bestaan echt wel.
Mijn mening is dat je voor het leven open moet blijven staan en je angst niet de overhand moet geven.

Is aan angst toegeven beter dan soms verdriet hebben?
Er is toch altijd de kans dat je de ware ontmoet....

Hoe zien jullie dat?

Beste Safi, je bedoelt het heel goed, maar het is wel duidelijk dat jij niet weet wat sociale angst is. Het begint al met het gevoel niet voldoende de moeite waard te zijn voor andere mensen om te kennen. Ik heb absoluut niet het idee dat iemand iets mist als hij mij niet kent. En de angst is helemaal niet rationeel. Verstandelijk WEET ik wel dat ik leef, ook als iets misschien een keer tegen zit, maar dit soort angst werkt verlammend. Ach, het is moeilijk uit te leggen. Zie het maar als een vorm van wel willen, maar niet kunnen.

Ik ga even voor taxichauffeur spelen, dat kan ik tegenwoordig altijd! Ik denk niet dat ik daarna nog achter de computer kan, dus allemaal nog een fijne avond, en voor straks slaap lekker!

Ik begrijp het wel maar soms denkik dat mensen met fobien en angsten en depressies vergeten dat we allemaal met een maskertje oplopen en maar net doen alsof we zelfverzekerd zijn

Hoi hoi, dankjewel trouwens Safi voor je recept voor vegaballetjes, ik heb het net even gekopieerd.
Jij bent in mijn ogen dapper dat je steeds weer mensen durft te vertrouwen. Ik begrijp de relatie-angstigen hier heel goed, zit zelf een beetje tussenin. Beetje wantrouwend, maar ook altijd heel nieuwsgierig en bereid anderen en mezelf een kans te geven.
Maar het gaat er ook over, waar kan je jezelf goed in vinden? Ik heb nu sinds drie jaar een heel fijne LAT-vriend (op wie ik trouwens al verliefd was toen ik 14 jaar was en hij mijn leraar nederlands) maar eerder ben ik getrouwd geweest (4 jaar) en samengewoond (3 jaar) en dat bezorgde me klotsende oksels. Het is goed zoals het is, nu.
Als je je kop niet meer durft te stoten, waar blijf je dan? Maar ik mag zelf best een beetje meer uit mijn schulp en anderen een kans geven, als je in je kokkelhuisje blijft zitten ontneem je jezelf veel.
Ik zit trouwens vanavond wel in mijn huisje, mijn lief is naar zijn zoon in Chili voor 3 weken en voel me een beetje gedeprimeerd, maar gelukkig niet te erg en wel droog!