8 minuten geleden zei Amalia:

Omdat jij niet met je fouten uit het verleden kunt leven en omdat die ook niet meer te herstellen zijn?

hebben we dat niet allemaal gedaan.

Je 'komt er nog steeds goed mee weg' met dat drinken. Je hebt nog altijd mensen om je heen die je keer op keer vergeven en 'gewoon' met je doorgaan. Je hebt nog altijd je echtgenoot, kinderen, boodschappen, huis, boot... Geen redenen om het echt anders aan te pakken. (Nog) geen 'rock bottom'.  Soms denk je je rock bottom bereikt te hebben, maar als je daarna toch weer doorgaat op de 'oude weg' dan is dat een teken dat het niet diep genoeg was.
Je hoeft niet perse echt je rock bottom te bereiken om het anders aan te pakken. Het besef dat je met je manier van leven tot nu toe 'geluk' hebt gehad en dat de koek ook een keer op kan zijn, zou ook een ommekeer teweeg kunnen brengen. Dat laatste heeft mij 'gered'. Het besef dat m'n voortbestaan aan een zijden draadje hing, en dat ik dat draadje alleen zelf kon versterken. Niet door te vertrouwen op dat anderen me wel (weer) zouden begrijpen en van alles door de vingers zouden zien, maar door zelf aan m'n herstel te gaan werken.

Herstel is iets wat uit verschillende  factoren bestaat .

Maatschappelijke herstel 

Klinische  herstel 

Functionele  herstel 

Precies in het midden zit herstel , je  persoonlijke  herstel .

Je kan  alles rondom je persoonlijke  herstel aanpakken  .

Maar als , je deze kern niet kan herstellen blijf een   circulaire draai erom heen maken met de kans op terug val in je herstel. 

Depressie  komt ergens vandaan onverwerkte  factoren .

Pas als je langere tijd in herstel bent kan  je hier bij komen .

Dit heb ik geleerd afgelopen periode in de  herstel training die ik volg. 

Levert  hele mooie bijdragen op die ik in een groep ook bespreek en naar anderen luister. 

Zeer waardevol. 

@Remi1wat is de langste periode dat je gestopt bent geweest?

1 uur geleden zei Kohtje:

Je 'komt er nog steeds goed mee weg' met dat drinken. Je hebt nog altijd mensen om je heen die je keer op keer vergeven en 'gewoon' met je doorgaan. Je hebt nog altijd je echtgenoot, kinderen, boodschappen, huis, boot... Geen redenen om het echt anders aan te pakken. (Nog) geen 'rock bottom'.  Soms denk je je rock bottom bereikt te hebben, maar als je daarna toch weer doorgaat op de 'oude weg' dan is dat een teken dat het niet diep genoeg was.
Je hoeft niet perse echt je rock bottom te bereiken om het anders aan te pakken. Het besef dat je met je manier van leven tot nu toe 'geluk' hebt gehad en dat de koek ook een keer op kan zijn, zou ook een ommekeer teweeg kunnen brengen. Dat laatste heeft mij 'gered'. Het besef dat m'n voortbestaan aan een zijden draadje hing, en dat ik dat draadje alleen zelf kon versterken. Niet door te vertrouwen op dat anderen me wel (weer) zouden begrijpen en van alles door de vingers zouden zien, maar door zelf aan m'n herstel te gaan werken.

Precies  ,  zolang alles rondom de  kern in orde is hoef of kan je het niet veranderen. 

Want immers alles is er nog. 

Rock bottom ben ik echt gegaan nadat mijn jongens uit huis geplaatst zijn .

Ik had niets meer om voor te leven of voor te gaan meer .

Echter dat moment dat ik van de trap lazerde  ben ik wakker geschud.

Maar och verplicht niet meer drinken omdat ik anders mijn jongens nooit meer zien of thuis hebben. 

Dat was zo moeilijk  , menig maal voelde ik mij zo waardeloos dat ik echt wilde drinken. 

Maar het werdt beter niet altijd makkelijker. 

Vooral het 1 ste jaar ,  maar ik had een afspraak met mijzelf 1 jaar niet drinken .

En dat hielp mij er door .

1 minuut geleden zei Alcoholist:

Mooi @Lieke7777

Dank je wel . 

Ja hoor, proficiat.

Zojuist zei Remi1:

Ja hoor, proficiat.

Is dit naar mij ?  Kan je bijdrage niet zo plaatsen 

Dan staan we quitte want ik de jouwe ook niet.

Zojuist zei Remi1:

Dan staan we quitte want ik de jouwe ook niet.

Je , zegt proficiat.. maar dat nadat ik wat geschreven heb . 

Vandaar mijn vraag is dit op mijn bijdrage gericht ? 

Ja.

Zojuist zei Remi1:

Zal wel aan mij liggen , maar plaats hem niet zo .

Nee dat snap ik. Maar wens je uitleg van mij?
Dat kan, maar ik denk dat je inmiddels wel weet dat ik dat niet anders kan dan genadeloos hard te gaan zijn. Niet persoonlijk op jou gericht maar zo kan het wel overkomen op je.
Daarbij is het voor mij een enorme trigger omdat het mij pijn doet. Dus wat schieten we ermee op?

Ik wens je gewoon proficiat omdat het jou en je jongens gelukt is wat mij/ ons (bij voorbaat al) ontnomen is.