Sha een dikke terug .

joehoeoeoe...BOl!!!!...me too!!!

Nou was gisteren blijkbaar stilte voor de storm en maar goed ook.

Kon ik alvast wennen aan de verandering. Jammer dat er nu geen tijdsgenoten van me aanwezig zijn, zij kennen de geschiedenis.

Op dit moment voel ik mij gewoon benadeelt omdat het niet de verjaardag van mijn overleden dierbare is en ook de sterfdag niet. Maar ik mis hem vandaag gewoon erger dan anders. En buiten dat, is het juist niet verdrietig ik moet constant lachen om wat we allemaal meegemaakt hebben.

Maar op 1 of andere manier is er de behoefte dat ik het wil delen en dan is er geen andere plek dan dit draadje, want in RL snappen ze er niks van en maken zich bezorgd en dat is helemaal niet nodig.

Ik mis mijn beste vriend gewoon en vandaag heb ik last van het feit dat ik niet uitgebreidt kan praten over wat we samen gedaan hebben en meegemaakt. Dat dat nog steeds niet geaccepteerd is in deze samenleving. Hij wilde dood en hij is nu dood. Dat ik blij was voor hem wordt me nog steeds niet in dank afgenomen. Toch heb ik er nog steeds geen spijt van. Het is alleen dat mensen het dan gaan negeren ondanks dat hij voor mij gewoon blijft bestaan. Ik snap niet echt wat er anders is aan iemand die doodgaat aan een ziekte die heeft blijkbaar een uitzonderingspositie die mag wel gemist worden. Maar iemand die ervoor kiest om uit het leven te stappen daar mag je niet al te lang mee bezig zijn.

Dat is meer wat me verdrietig maakt dan dat ik mijn beste vriend kwijt ben. Daar kwam ik wel overheen, immers het leven is net zo leuk. Maar wel anders.

Soms heb ik gewoon een zwak moment dat ik hem mis en de goede herinneringen niet meer genoeg zijn, dat ik het de wereld in wil spugen dat iemand die voor de dood kiest echtwel gemist kan worden ondanks alle begrip.

Moest ik gewoon ergens neerzetten, want ben het er nog steeds niet mee eens dat mensen die tig jaar over hun eigen dood nadenken en daarvoor hulp vragen nog steeds voor een gesloten deur staan.

voor mijn vriend vandaag een grotere dan elke dag dat ik aan m denk.

Hé Spud!!!

Dat hele verhaal

Heb ik niet gelezen..

Alles well?

Ha Marjo

Hier alles well alleen een beetje recalsitrant of hoe je dat schrijft. En met u?

lieve Spud...

een goeie vriend van mij heeft zichzelf ook van het leven beroofd.

niemand, maar dan ook werkelijk niemand wist dat hij dit van plan was...

en toch............( acherteraf geluk ..even oneerbiedig) weet men inmiddels wel hoe of wat

er is ( redelijk) vrede mee.

maar het blijft idd een moeilijk moment.

sterkte

het is nu ruim 3 jaar terug....hij blijft een gesprek van onderwerp

spud. vind ik ook hoor..iemand die echt niet meer wil leven..moet die keuze kunnen maken

voor de nabestaande is het heel erg natuurlijk,maar probeer wel die keuze te respecteren hoe moeilijk het ook is

wel fijn dat je er zo over kunt schrijven

snoepje en spud...hebben jullie het nieuws gelezen over die arts die euthanasie weigerde?

Lieve Spud,

Maar zeker ken ik het verhaal wat je nu geschreven hebt. ik weet nog dat je er toen moeite mee had om het te vertellen.

Hoi Spud,

Ja ik ken het verhaal Spud.

Wat te zeggen? In ieder geval sterkte.

Maar het punt is, de vrijheid er uit te stappen als je wilt.

Ik vind inderdaad, dat men tot beëindiging zou moeten overgaan,

bij ernstig psychisch lijden, maar ook als met het spuugzat is.

Cees van Grimbergen had in Dagelijkse zaken er nog een

uitzending aan gewijd.

Er is nog enorm veel weerstand, zekers.

Spud ga goed en veranderingen gaan langzaam.

Take care vrouwtje.

Dankje Lenie voor je reactie, maar ik denk dat de ervaring toch anders ligt. En misschien best hard voor jou dan weer over kan komen. Mijn vriend is mij komen zeggen dat hij dood wilde, immers dat was onze afspraak toen we vrienden werden (ik had toen verlatingsangst)

Ik ving mijn vriend op na zijn weldoordachte pogingen die mislukte en hem tot het uiterste dreven. En juist in dat uiterste kon ik niet meegaan omdat ik hem een menswaardige dood gunde. Daar heeft hij super veel rekening meegehouden en daar heeft het leven er eigenlijk voor gezorgd dat we samen afstand namen van elkaar. Zelfs in zijn dood heeft ie voor mij gezorgd want hij wist dat dat niet was wat ik wilde voor hem. Endus het aanzicht ook niet zou kunnen ervaren. Ik weet wel dat er meer mensen zijn op deze aarde die zielsveel van mij houden, maar dit is toch wel de ultiemste daad die ik in mijn leven meegemaakt heb. Hij zorgde voor mij en ik voor hem. En daar ben ik blij mee en daar mag ik niet blij om zijn want zelfdoding moet je eigenlijk altijd veroordelen. Is mijn ervaring.

lenie

nee dat heb ik niet gelezen

En nu naar de snijboontjes terug.

Dank jullie wel, tranen biggelen over mijn wangen omdat er begrip is dat ik me niet hoef te verdedigen dat mijn vriend niet indirect afgemaakt wordt als egoïst.

Pfff, daar heb ik lang discussies voor gevoerd (uitroepteken) Ik ben echt gehoord (uitroeptekening) En mijn vriend ook :-))

Snoepje,

Jij maakt ze niet zo lekker als ik vermoed ik.

Ik glaceer ze.

In de pan met héél weing water een klontje roomboter

zout- beetje gemalen peper en twee schepjes suiker.

Koken en steeds omschudden, als ze dan gaar zijn is het vocht weg

en glanzen ze heel mooi.

Haricots coupés glacés, heet dat.

Spud

Ik ben er wel.

Ik eet braadworst of anders gezegt (blote piemels)

Fijne avond snoepje.

eet smakelijk straks.