Veel te vroeg, men eet vaak twee keer warm eten.
In de middag het zware werk, dan loop je om zes uur niet te rammelen,
en vaak ook wat minder warm als het later is!

Lieve allemaal,

Het gaat wat drank beterft hier goed maar de rest niet hahaha, Rug en benen waren al knudde en nu gaat het niet lekker met pols en elleboog. Wil forum niet gebruiken om te klagen maar ben ook te moe door de pijnstilling om op discussie in te gaan. Het leek me dus beter ff weg te blijven want wil geen medelijden (medeleven is wat anders) en hier geen "ziekte"zijn, snappie?

Dat is goed Wing
Kom maar naar friesland
Ik weet dat je daar de rust vind
om te doen wat je graag wilt

Dank je wel Caro
Knuffels vind ik fantastisch!



Ik had je link nog niet aangeklikt
Probeerde net wat te lezen, maar kan me
niet zo goed concentreren.
Het is wat veel allemaal momenteel...
Veel meningen en gedachten, die zijn funest voor mijn hoofd
Misschien lees ik het nog eens een andere keer beter

De meeting.
Officieel was ik mede-organisator
Dat is niet gelukt
(ook niet gelukt wilde ik bijna zeggen)
Kaia is een heldin!

16 mei. Nog ver weg.
Ik ben er vast wel bij.

Druppeltje: ik leef toch met je mee en hoop dat het spoedig toch beter met je gaat

Hoi Poly,
Moest zelf ook even terug lezen hoor, zo'n drukke dag gehad.
Je vraag was waarom ik me tot Marjo richt terwijl ze niet is ingelogd, klopt dat ?
Nou dat is omdat ik hoop dat Marjo dat dan terugleest als ze wel is ingelogd. Meestal komt ze een paar keer per dag wel even koekeloeren hier, vandaar.
IK weet nou niet of jij on line bent, wil nog even relaxen en een hapje eten.
Mocht je dit toch lezen, dan is dit hierbij het antwoord op je vraag.

Hé Drup,

wat is dat nou, ineens wegblijven?
Jij zou als geen ander moeten weten dat het hier, op
het forum, gaat over ons alllen, ziek, gehandicapt, vrolijk,
ach, noem maar op!
Als je erg ziek bent, is dat heel erg, maar dat verandert
niet dat je de Drup bent die wij kennen!
Of aan de manier waarop we met "onze Drup" omgaan!

Dus, blijf erbij horen!

Liefs, Trees

Spud: knuffeldeknuffelknufffffffffffelllllllllllll (((((((((())))))))))))))))))))

Beste Caro, bedankt voor je uitgebreide uitleg daarnet. Ik ben het van harte met je eens.
Ik ben er geen voorstander van elkaar ziektes aan te praten, maar ik ben er wél voor open te staan voor diverse mogelijkheden. En het is zonder meer waar dat een hoop ellende, vooroordeel en onbegrip voorkomen kan worden door kennis van hetgeen waar je mee te maken hebt.

Dat probeerde ik gisteravond ook duidelijk te maken met mijn verhaal.

Knap gedaan Marieke!

Marieke wat goed van je!

Wat vliegt de avond weer, het lijkt wel of 24 uur te kort is.

Wat is er weeral veel bijgeschreven.
Even bijlezen.

- ook maar in het dagdraadje dan als puppy in dit forum -

Afgelopen maandag bedacht dat het zo niet langer kon. Ik hield het niet meer droog. Wel vol. Het glas dan.
Weken van me terugtrekken en hele weekenden een drankgelag. 10 flessen wijn, koelkast leegdrinken waren eerder regel dan uitzondering. Een fles was een doordeweekse dag. Dan had ik het onder controle. Vele ziekmeldingen. De therapeut die ik miste omdat ik te dronken was om mijn bed uit de komen.

Dagen spugen boven de wastafel. Een brandvlek verder en zelfs een EMA cursus en boete. Lekker bezig. Wat een slecht verhaal.

Zo wil ik me nooit meer voelen. Het breekpunt is bereikt. Ga je drinken omdat je een dip hebt of heb je een dip wat een redelijk understatement is omdat je zoveel drinkt. Vele blackouts. Twijfel om hieraan mee te doen. Stel dat mensen je aan de hand van je verhaal identificeren. Wat vertel je wel, wat vertel je niet. Maar de keuze is gemaakt. Ik wil me nooit meer zo voelen. Ik wil niet meer liegen, constant afspraken afzeggen, mijn sociale leven zien verdwijnen.

Het feest is begonnen. Pijn aan mijn keel, alsof er een brok inzit en ik niet kan slikken. Slapeloze nachten, letterlijk geen oog dicht doen. Mijn grootste angst dat dat nog wel even duurt en ik niet weet hoe lang. Zweten, rillen, hoofdpijn en een verkrampte hand is de fase waar ik nu inzit. Maar ik ben vastbesloten. Ik kan niet langer met het schuldgevoel, de leugens en de schaamte dealen.

Ik kom uit een gezin waar drinken gewoonte is en moeder al 2x alcoholische periodes heeft gehad. Erfelijk belast. Ik weet nog zo goed dat ik altijd zei "Zo ga ik nooit worden" en zie waar ik sta.

Even doorbijten, geen druppel meer voor mij. Al 3 dagen nuchter, tenminste de restalcohol maar even niet meegerekend. Vandaag weer aan het werk gegaan na vele smoesen en het voelde goed om er weer te zijn. Nu mijn privé leven weer op orde brengen.

- ook maar even via de dagdraadjes-

Afgelopen maandag bedacht dat het zo niet langer kon. Ik hield het niet meer droog. Wel vol. Het glas dan.
Weken van me terugtrekken en hele weekenden een drankgelag. 10 flessen wijn, koelkast leegdrinken waren eerder regel dan uitzondering. Een fles was een doordeweekse dag. Dan had ik het onder controle. Vele ziekmeldingen. De therapeut die ik miste omdat ik te dronken was om mijn bed uit de komen.

Dagen spugen boven de wastafel. Een brandvlek verder en zelfs een EMA cursus en boete. Lekker bezig. Wat een slecht verhaal.

Zo wil ik me nooit meer voelen. Het breekpunt is bereikt. Ga je drinken omdat je een dip hebt of heb je een dip wat een redelijk understatement is omdat je zoveel drinkt. Vele blackouts. Twijfel om hieraan mee te doen. Stel dat mensen je aan de hand van je verhaal identificeren. Wat vertel je wel, wat vertel je niet. Maar de keuze is gemaakt. Ik wil me nooit meer zo voelen. Ik wil niet meer liegen, constant afspraken afzeggen, mijn sociale leven zien verdwijnen.

Het feest is begonnen. Pijn aan mijn keel, alsof er een brok inzit en ik niet kan slikken. Slapeloze nachten, letterlijk geen oog dicht doen. Mijn grootste angst dat dat nog wel even duurt en ik niet weet hoe lang. Zweten, rillen, hoofdpijn en een verkrampte hand is de fase waar ik nu inzit. Maar ik ben vastbesloten. Ik kan niet langer met het schuldgevoel, de leugens en de schaamte dealen.

Ik kom uit een gezin waar drinken gewoonte is en moeder al 2x alcoholische periodes heeft gehad. Erfelijk belast. Ik weet nog zo goed dat ik altijd zei "Zo ga ik nooit worden" en zie waar ik sta.

Even doorbijten, geen druppel meer voor mij. Al 3 dagen nuchter, tenminste de restalcohol maar even niet meegerekend. Vandaag weer aan het werk gegaan na vele smoesen en het voelde goed om er weer te zijn. Nu mijn privé leven weer op orde brengen.

Woody, dat is heftig!
Welkom hier en wat knap van je dat je al 3 dagen niet gedronken hebt, zeker met al die afkickverschijnselen.
Weet je huisarts er van? Hij kan je misschien wat helpen om de bijwerkingen wat tegen te gaan.. en heeft beroepsgeheim.

Goed dat je dit forum gevonden hebt en je ook aangemeld hebt. Een belangrijke stap!!

Marieke, goed gedaan zeg!!! je hebt het geflikt, nu achter de wethouders aan zitten!! laat je niet afwimpelen!

Beste Woody, je verhaal wordt hier zeker herkend, maar jij blijft anoniem. Je beschrijft het heel beeldend, precies zoals het is/was.
Ik hoop van harte voor jou dat je dit breekpunt door kan zetten. Die eerste dagen zijn best moeilijk. Als het heel moeilijk wordt kan je kalmeringsmedicijnen bij de huisarts halen die het ontwenningsproces wat milder maken. Maar je vertelt dat je afspraken hebt afgezegd omdat je te dronken was, ook heel erg herkenbaar.
Ik wens jou in ieder geval veel sterkte. Heb je de gelegenheid om de komende dagen aan jezelf te besteden?
Maar zo te lezen ben je al sinds maandag niet meer aan het drinken, dat is al een hele stap.
Heel sterk van je. Blijf je niet drinken en hou je ons op de hoogte?

Woody,
Eerst en vooral welkom en gefeliciteerd met je eerste 3 dagen.
Die eerste dagen voelen idd niet echt prettig aan.
Maar bedenk dat hetgeen waar je nu doorheen moet, wel aan de drank ligt en niet aan het feit dat je nu gestopt bent met drinken.
Ik kan je de ondersteuning van de internettherapie aanbevelen. Ik heb er echt heel veel baat bij gehad en nog eigenlijk, want ik drink nog steeds niet.
Stoppen is 1 en gestopt blijven is andere koek en daarvoor is dit forum zo belangrijk voor mij en vele anderen. Het houdt me alert. Als ik jouw verhaal zo lees, dan weet ik weer waar ik vandaag ben gekomen en waarom ik niet meer wil drinken. Ik ben geholpen bij mijn ontwikkeling en ondertussen help ik weer anderen. De wisselwerking tussen ervaringsdeskundigen is groot en heilzaam.

Marieke,
Wouw, zou er nu eindelijk eens wat gaan gebeuren tegen die overlastgevers!?

Tja 3 dagen afkicken. Ik maakte vroeger grapjes dat ik gewoon niet zo van fris hou. Vanavond relaxt met een boek op de bank gezeten. Me bedenkend wat ik zou drinken. Kan inmiddels geen spa of tee meer zien. Wellicht een crodinootje. In ieder geval is er geen druppel alcohol meer te vinden in dit huis.

Ook de schaamte bij huisarts is torenhoog. Een succesvolle zakenvrouw die alles lijkt te hebben wat haar hartje begeert, maar die thuis bedenkt dat ze liever een leuke relatie en kinderen zou willen. De midlife crisis heeft haar intrede gedaan, want de 40 is in aantocht. En in de tussentijd mijn eigen leven ruïneren.

Ik hoop oprecht dat ik hier de steun ga vinden om door te zetten. Alle positieve reacties van wat goed helpen me wel om me minder mislukkeling te voelen en te denken dat ik het nooit goed genoeg door.

Thanks all

Hoi Woody, welkom
Hier ook een vrouw, 40, geen kids, geen relatie. Wel een te gek hondje.
Er zijn heel veel lekkere sapjes te vinden. Ik heb ze nog lang niet allemaal gehad. Vandaag: Wortel Mango sap van de reformwinkel. En Bru.
Fijn dat je hier gekomen bent, het zal je goed doen. Doe je ook een internetbehandeling ?
x

Hoi Woody: welkom, goed bezig.

Ja dat ken ik Woody, alles voor elkaar hebben. Maar schaamte? Een echte zakenvrouw gaat naar de huisarts en zegt: huisarts, ik heb een alcoholprobleem, hoe gaat u mij daar mee helpen?
Grapje hoor. Ik vind je heel knap dat je al drie dagen bent gestopt. Dan ben je ook bijna over de lichamelijke verschijnselen heen.
En als je ibbel wordt van al die sapjes: hou je van pittig? Maak dan een bouillon (gewoon een kop heet water met een blokje) met eventueel een klein beetje sambal er in. Dan hèb je wat.
Maar ook het gemis aan een gezin is niet te verdringen met drank, echt niet! Integendeel Woody. Dus zet door!

Woody,
Ik heb moeten leren dat ik echt niet zulke hoge eisen aan mezelf hoef te stellen en anderen verwachten dat ook niet van me. Alleen dat dacht ik wel. En zelfs nu nog maak ik me daar schuldig aan, maar het besef is er inmiddels wel gekomen en daardoor voel ik me ook beter.
Bekijk het leven van dag tot dag. Een dag is genoeg om vooruit te kijken. Sta ook regelmatig stil bij jezelf: ga op een makkelijke stoel zitten met beide voeten op de grond. Ontspan je zoveel mogelijk en noem een drietal dingen op die je ziet, evenzoveel dingen die je hoort, drie dingen die je voelt. Doe dat een aantal keer per dag: even gronden en in het NU zitten met al je zintuigen.
Je komt er wel: geef alle aandacht aan jezelf. Jij bent nummer één.

Drup: knuffff

Spud: ook knufff