En toch, Delta, vind ik het niet netjes van je dat je dan maar door een al of niet fictieve dochter laat zeggen dat je dood bent. Inderdaad, op --- was het niet leuk, mensen zaten elkaar daar af te katten, maar dan kan je toch ook gewoon zeggen dat je het voor gezien houdt?
Er was dus blijkbaar ook iemand die jouw bijdragen erg waardeerde, Rebos dus, en die krijgt dan te lezen dat jij overleden bent.
Je moet het natuurlijk zelf weten, maar ik vind dat niet zorgvuldig omgaan met de gevoelens van anderen.
Zou je zelf zo behandeld willen worden?

Ik ben het met Anna eens, Het is niet zo simpel als het lijkt! ik zou best een relatie willen maar ik kan het echt niet, ik heb het geprobeerd maar verlies mezelf totaal en pas als ik het contact verbreek daal ik weer af op aarde. Vroeger hield ik dat langer vol omdat ik vond dat ik mijn angst moest leren overwinnen en omdat ik vond dat het ook voor mij weggelegd is.. nu ben ik er klaar mee voorlopig, de angst is te uitputtend en maakt dat ik niet meer functioneer.. ik slaap niet meer, eet niet meer, kan niet meer normaal denken, verlies het overzicht, verlies de controle en kom in een enorme paniekaanval terecht en dat alles is echt geen pretje, dat is een ware uitputtingsslag die ik alleen maar kan stoppen door die ander weer de deur uit te smijten.. het zij zo, ik ben geen lafaard, ik ben bereid angsten aan te gaan, ik zoek graag uitdagingen maar deze uitdaging is voor mij tot nu toe niet te handelen.

waarom die heftige reactie? ik zou het niet weten, behalve dan dat ik als kind me niet kon wapenen tegen mijn moeder, die kroop voor mijn gevoel helemaal in me en ik voelde me machteloos daartegen. Er was dan ook sprake van een behoorlijke geestelijke mishandeling... uiteindelijk heb ik dat kunnen veranderen, maar toen was ik al bijna 40! ik kan haar nu wel verdragen en geef mijn grenzen aan en had ook verwacht met dat ik dat had geleerd dat ik het in relaties ook zou kunnen... maar zo werkt het niet.. helaas...

zelfs het hebben van een hond waar ik voor moest zorgen heeft me een enorme burnout bezorgd en had dezelfde symptomen als die ik hier boven beschreven heb.. totale paniek, angstaanvallen, dat heeft zeker bijna 2 jaar geduurd en hij moest dan ook eerst wekelijks en later maandelijks een aantal dagen uit logeren zodat ik even niks moest en hoefde en kon bijtanken... en eigenlijk pas het laatste jaar begint het normaal te worden om continue met een hond samen te leven.. het geeft iig aan hoe diep die bindingsangst zit en dat ik daar niet omheen kan... als me dat met een hond al 2 jaar paniek kost... hoe moet dat in godsnaam met een mens?

vandaar dat ik een fervent internetter ben, en actief op een paar forums, dan kan ik het wel handelen omdat ik dan zelf het tempo kan bepalen.... (chatten vind ik eigenlijk al te snel )

Verder ben ik vrij normaal hoor, alleen dus een beetje boel sociaal gehandicapt... maar daar is mee te leven en dat is voor mij niet eens de reden dat ik drink..

Benthe.....jammer dat je een beetje depri bent maar het gelukkig wel droog houd.....de winkels zijn gelukkig ook al dicht en morgen is het zondag .
Ik wens je een fijne avond..en de gehaktballetjes waren heel lekker...zou ook goed bij brocolie en rijst en satesaus kunnen
Welterusten allemaal!

Safi,

Welterusten.

Sorry Tapas, Anne Fran en alle anderen...ik kan me er geen voorstelling van maken hoe het echt voelt maar ik snap wat jullie willen zeggen.
Sorry als ik het allemaal te makkelijk wou laten klinken:$

Ik stuur jullie allemaal even iets wat iets luchtigers is op deze late avond

(link verwijderd)

Hoi, kan toch nog op de computer (ik dacht dat hij niet meer vrij zou zijn), dus daar ben ik weer.

Tapas Ik snap precies wat je bedoelt, al zal ik waarschijnlijk anders reageren in een relatie dan jij. Gelukkig raak ik niet, zoals jij, ook nog in paniek als ik voor iemand moet zorgen, dat zou helemaal een drama zijn geweest, want ik heb kinderen. Maar toen we onze hond pas hadden werd ik ook regelmatig badend in het zweet wakker omdat ik dacht dat ik volledig vergeten was voor het dier te zorgen.

Foutje!

Thanks Safi.

Ik ga even voor mijn hond zorgen trouwens.

Nee hoor Safi, de avondwinkel op de hoek is nog open en morgen is C1000 ook weer open.... maar ik heb een heerlijk drankje van groentensap en wat tabasco in nog wat frutsels en liflafjes, heel lekker.
Wel fijn om hier nog even te kunnen schrijven. En je mag me best een kat geven als je het nodig vindt want daar kan ik goed tegen, kan ik tenminste zelf ook weer eens een muil opentrekken, haha. Pas maar op.
Hoe komt het eigenlijk dat jij een verslavingsprobleem hebt, als we nou toch van leer gaan, want zoals je overkomt lijk je zo "composed". Ik dacht altijd dat iemand die heel open is en gemakkelijk zichzelf uit, en die gemakkelijk vrienden maakt en een man heeft met wie ze dingen goed kan delen....
Nou, misschien is dit een te persoonlijke vraag voor het forum.
Tapas, ik voel met je mee voor zover dat kan, al had ik wel een heel lieve moeder, maar wat kan oud leed een zeer doen en doorwerken op je leven!

Benthe je mag altijd vragen
Ik had een autoritaire alcoholistische vader die mij altijd liet voelen dat ik nooit iets goed deed.
Nu ben ik een Schorpioen en heb me er altijd tegen verzet maar was daardoor een verschrikkelijk emotioneel kind.
En omdat mijn vader niemand vertrouwde heb ik mezelf belooft om iedereen te vertrouwen.
Pas toen ik mijn man leerde kennen kon het emotioneloe kind geloven dat er iemand echt van haar hield maar ik was toen al alcoholist.
En mijn man is als kind verschrikkelijk mishandeld door zijn moeder en had een alcoholistische gokverslaafde vader en pas toen hij mij leerde kennen kon hij leren iemand te vertrouwen maar hij was al alcoholist.
Wij hebben ons verdriet toen gezamelijk verzopen in de alcohol en drugs en waren ook nog redelijk gelukkig terwijl we het deden
Maar de depressie sloeg toe bij ons allebei en pas toen we gingen minderen begrepen we dat als we voor elkaar vochten we het misschien ooit zouden redden
Daar zijn we nu nog mee bezig maar zijn al een heel eind op weg gelukkig.
Als ik hem niet was tegen gekomen was ik er aan onderdoor gegaan en dat voelt hij ook zo
Maar ik heb dezelfde angsten, beperkingen, onzekerheden, als de meeste mensen.
de een kan het beter verbergen dan de ander denk ik wel eens.

Goh, ik ben even stil hoor. Ja ik ben echt even stil hier van.

Weet je wat ik wel heel apart vind? De meeste mensen die samen een verslaving door hebben gemaakt, verwijten elkaar later van alles, maar jullie blijken elkaar te helpen en nog steeds van elkaar te houden en te steunen.

Oh ja Safi, ik kon het filmpje op de PB niet openen helaas. "pagina is niet beschikbaar", grrrr!

Hier is het vuurwerk bezig.

Wel gek dat zoveel mensen ineens weten hoe het is om zo ongeveer je hele leven alleen te zijn. Ik geloof er persoonlijk niks van. Net zoals ik nooit moeder geweest ben.

kon je deze hier wel openen van die T-shirt machine?

Msschien dat je hem hier kan openen : (link verwijderd)

En geloof maar dat wij echt wel de nodige ruzies hebben gehad.....maar we zijn er gelukkig samen uit gekomen. Dat was wel knokken en incasseren
Ik denk ook niet dat we ooit uit elkaar zullen gaan omdat we zo'n ernorm bont verleden hebben dat een andere partner nooit zal begrijpen
en nu maar hopen dat we net zo'n bont nuchtere toekomst krijgen

Niet hopen maar doen, natuurlijk.
Ja ik kon het openen, die shirtmachine, had ik er maar eentje, hihi.
Huh, ben jij een schorpioen, ik een ram, die types schijnen altijd ruzie met elkaar te krijgen. Nogal ontplofbaar.
Volgens mij zijn alle anderen uitgegaan of al naar bed.

Franceska, mooi, vuurwerk.
Ik weet helemaal niet hoe het is om heel je leven alleen te zijn. Ik weet hoe het is als je je heel alleen voelt maar ik ken ook zeker momenten van geborgenheid en liefde. Het is volgens mij van niemand de bedoeling om jou je gevoel af te nemen of dat te kleineren. Mijn bedoeling is het zeker niet.

Hahaha...nee ik mag je graag..je komt erg sympathic over.
je kan die t-shirt vouwer toch zelf maken?
Ik ga hem als kadootjes aan vrienden uitdelen...lekker orgineel!

Ga erook vandoor...nacht en bedankt voor de leuke gesprekken vandaag
we houden samen lekker vol!!
nacht Benthe!

Nacht Safi en alle anderen, ik ga ook eens mijn bedje in.

Terusten Safi.

T-shirten vouwen en aardappelen pellen.

Slaap lekker Benthe

aha, nog niet iedereen is naar bed gelukkig! Safi ik denk dat je wel geluk hebt gehad dat je je vriend bent tegengekomen.. het verleden en de alcohol scheppen dan een band en gelukkig houd die ook stand als er geen alcohol is.

Ik ben een vis als sterrebeeld, lekker gevoelige typjes en ietwat ongrijpbaar voor de mensen erom heen, vandaag een beetje een off-day, ben gewoon doodmoe van de weken klussen enzo. Mijn slaapkamer is af, vanavond de gordijnen gemaakt, bed een kwartslag gedraaid, beddegoed gewassen en schoon op mijn bed dus ik heb onwijze zin om mijn uiteindelijke slaaphokje te gaan uitproberen!!

vandaag had ik het wel wat moeilijker met de alcohol, kon me gewoon niet voorstellen dat ik nooit meer zou drinken, met dat mooie weer mensen in tuinen en op het plein, samen aan de wijn, of het bier.. en dan vind ik het best lastig.. weten wat de drank met je doet en ernaar verlangen en ook weten dat dat niet goed voor me is... maar ook dag 29 zonder schade doorgekomen.

Nou, ik ga eens kijken hoe mijn slaapkamer slaapt!
tot morgen!

Tapas,

Goed zo. Het is af en toe moeilijk te behappen dat een terrasje pakken met een w of b erbij niet voor ons is weggelegd. Ik kan niet zeggen dat het me niets doet om aan zo een stel terrassen voorbij te lopen. Aan de andere kant als ik mensen door onze straat hoor lopen, omdat ze niet meer in staat zijn zacht te praten, denk ik: dat overkomt mij al meer dan 100 niet meer. En daar heb ik geen spijt van. Hoewel, ik loop zelden over straat 's avonds.

Slaap lekker in je vers gespreidde bedje.

Ik ga uitloggen en opslomen.

Gem, jij ook wel terusten.

Ik zie wel of ik morgen voor vertrek nog even kom piepen.

Hoi Corinne,
Zie dat jij er nog bent!
Morgen een spannende dag voor je! Maar het gaat vast wel goed hoor! Zal aan je denken!

Mijn man heeft vandaag zijn flesje whisky soldaat gemaakt. Het ging niet hard, maar het is nu gelukkig op! Anders had ik het echt weg moeten gooien! Het ging verder best, de visite dronk verder niet, dus dat was gemakkelijk voor mij.
Wel riep dat kleine flesje heel hard, maar ik heb niet geluisterd!

Groeten

Ik schronk trouwens wel dat niet alle alcohol verdwijnt in het eten.
Ik heb namelijk een schoonmoeder die overal alcohol in doet. Aangezien zij niets weten van mijn probleem wordt dat nog weleens lastig. Gelukkig zien we ze niet te vaak...