Het mooie van droog blijven is gemaakte plannen ook uitvoeren.

En niet uitstellen vanwege duf zijn of erger ...een kater.

Dus morgen ga ik eindelijk eens een kast afschilderen zodat deze eerdaags weer de keuken in kan. Wellicht nog naar de bieb en ik ga lekker genieten van mijn vrije dagen tot 3 januari.

Voor nu meld ik me ook hier droog af en welterusten.

Strak plan Travel en welterusten. Ik antwoord nog even bij "wie is wie".

Lytse.

trusten, travel

Ik kom weer even binnenvliegen en zag dit. Ruim een jaar geleden gaf ik aan mezelf toe dat ik een probleem met alcohol had en heb toen alle juiste stappen gezet: HA, verslavingszorg, AA, etc. Uit mijn bloedonderzoek bleek dat ik geen enkele schade aan lever had. En ik denk dat Akelei gelijk heeft, in mijn geval was dat één van de valkuilen. Dat, én de gedachte het de rest van mijn leven zonder drank zou moeten doorbrengen - dat was veel te overdonderend. En ik had toch een gezonde lever? En ik kon toch best zo af en toe nog wat drinken? Niet dus. Ik had bovendien iedereen om mij heen op de hoogte gesteld. Dus als ik dan weer dronk deed ik dat, zoals meestal, alleen. Maar dan nóg heftiger dan voorheen (de invloed van de combi met AD was ook niet te onderschatten). Toen kwam ik pas echt in een situatie die me deed beseffen dat het zo niet verder kon. Ik had op tijd aan de bel getrokken maar ging het daarna nog even een stukje erger voor mezelf maken... "Ophouden met jezelf te boycotten/terroriseren", zegt mijn therapeut nu. En ze heeft gelijk, want dat is het namelijk - bij mij althans. Nu probeer ik stukje bij beetje mijn houding t.a.v. het leven en t.a.v. mijzelf te veranderen. Dat is een langzaam proces. Intensief ook. Zonder drank is het beter te doen, dat voel ik heel goed. Maar ik ben een absolute beginner... en moet heel erg alert blijven.

Ik ga ook maar afhaken. Droog! Irunalone, morgen gaan we er weer voor.

Veel liefs en welterusten, ook voor de andere frummers.

Lytse.

slaap lekker:lips:

tot morgen, Lyts! Lekker slapen.

Ja ik ben ook te bed mensen.

Kerst zelf is me 100% meegevallen.

Als je jezelf maar een beetje bezig houd:)

Welterusten allen.

trusten Marcel, fijn dat t je meegevallen is he?

fijn Smik, dat t goed gaat.

mooi verwoord smik! precies hoe ik erover denk, we zijn tenslotte allemaal uniek en hebben unieke problematiek

hoop niet dat ik je moederziel alleen laat, maar moet nu echt mijn nestje in, werkse morgen en lekker slapen voor straks.

Tot morgen, allemaal

Kerstmis 2012 is voorbij...

De arreslee een geweldig succes.

De kracht van het forum!

Minderaar of stoppert...ik ben trots op ons!

Slaap wel.

Hi Smik,

fijn jouw boodschap.

Ik weet nog niet wat ik ga doen, even een nachtje over slapen.

Smik,

,

Slaap zacht!

Heerlijk nieuw huis(je),

Thnx!

Door de kerst bedoel je?

Eigenlijk wel. Bij kerstavond hebben we veel herinneringen opgehaald.

Hoe was het bij jou, zo de eerste keer je-weet-wel?

Ik moet toegeven dat het bij ons wel gezellig was. Het ophalen van herinneringen was fijn. En ik was blij dat we toch iets georganiseerd hebben.

Wat bedoel je met beteugeld gevoel?

Oh ja, dat begrijp ik zeker. Ik heb dat zowel bij mijn moeder als bij mijn vader.

Bij mijn moeder heeft het langer geduurd, omdat ze onverwachts stierf.

Volgens mij is het wel gezond om er rationeel naar te kijken. Iemand koste wat het kost in leven willen houden... da's ook niet goed.

Los daarvan moet ik zeggen dat mijn vader natuurlijk wel 16 jaar ouder was dan jouw moeder, dat is een groot verschil.

Ik vertelde "mijn" verpleger dat ik me nogal "los" voelde en zonder mensen tegenover wie ik verantwoording moet afleggen. "En ter ere van je ouders dan?" vroeg hij me.

Dat helpt eigenlijk wel.

Met oud en nieuw blijven we gewoon, heel saai, met z'n tweeën thuis. Jij?

Mag ik ook even meepraten?

Dag lidia, gelukkige verjaardag alvast!

Ha, ha, Jen, je hebt me door: ik wil gefeliciteerd worden want het is een rotdatum, valt overal tussen.

Dus dank je wel.

Maar dat is niet de eigenlijke reden dat ik even inlog, nee, lees over jullie vaders en moeders die er niet meer zijn en dat het heel snel en jong kan zijn en wat dat dan bj de kinderen doet.

Dit soort zaken houdt mij al lang bezig omdat ik een familie heb die als los zand aan elkaar hangt en dat is dan nog positief uitgedrukt.

Deze dagen drukken ons met de neus op het feit dat het leven snel gaat en steeds sneller naarmate je ouder wordt.

En ik kan het weten. Vandaag 69, mijn Franse zoon mailde: nog geen 70.

Weet dus wel mijn leeftijd.

Ik vind het angstaanjagend hoe snel het gaat.

Het leven is niet altijd een feestje, maar wel het enige dat je hebt.

In ieder geval, bewust hebt.

Hoe denken jullie daar nu over op een veel jongere leeftijd?

De ver van mijn bed show of door de dood van een ouder duidelijk dat het leven eindig is en :

van het concert des levens heeft niemand een program.?

Smik,

Ik ben dankbaar dat ik op deze manier, ondanks een turbulent leven, deze leeftijd heb mogen bereiken.

Mijn hoofd doet het nog goed, heb mijn tanden nog en hoef mijn haar niet te verven.

Maar in de woestijn kom je dan toch jezelf tegen wat lijf betreft.

Als ik maar niet blind of dement word, dat lijkt me vreselijk, ben namelijk totaal niet sportief of zo, maar lees en leer graag.

Schrijven ook, zoals men hier helaas heeft moeten merken.

Ik heb daar zeker al over nagedacht. Niet alleen wat doodsangst betreft - daar lijd ik aan, ja - maar ook zeer praktisch: gezien ik niet getrouwd ben en mijn partner in mijn huis woont, moet ik wellicht eens een testament maken. Verder een wilsbeschikking. - Mijn vader was dementerend, en ik wil dan eventueel euthanasie - Dat soort zaken houden mij bezig, ja.