En ik scrolde je ook... Want wat ik las was mijn diepste wens, maar ben er nog niet klaar voor. Dus volgens mij scroll je ook datgene wat je het liefste wilt, maar nog niet lukt. Daar ben ik ook eerlijk in.

Een gezonde dosis assertiviteit is belangrijk, anders laat je over je heen lopen.

Mensen, 'k ga slapen. Madeleine, lieverd, als je besluit vaststaat dan zien we elkaar niet meer. Ga goed en tot ooit maar weer eens...?

Welterusten allen.

ZZZZzzzz... *

Het kwam laatst al 's voorbij, je kunt alles kapot relativeren, idd. is niets belangrijk, als je heel eerlijk diep in jezelf kijkt.

Dus moet je ook niet streng voor jezelf zijn, da's flauwekul.

Eer kent de westerse wereld bijna niet meer, en dat vind ik nou net wel weer belangrijk.

Ik wil voor mezelf eervol zijn, wat 'n ander daarvan denkt zal me worst zijn.

De slagerszoon

Ja 't is niet simpel om mezelf te zijn op 't werk. Mijn collega is nogal "druk". Mijn baas heeft me expliciet gezegd dat hij niet de "lead" is, maar zo gedraagt hij zich wel.

Ik ga ook ff nestelen

Sloap weh

Zelfbehoud is 'n groot ding, Madeleine.

Go as you please.

Ik ga ff wat eten.

Ik word van alle kanten overtuigd om te blijven. En dat is echt niet mijn doel geweest. Om lieve woorden te krijgen. Maar ik geloof dat ik het nog maar een try moet geven.

Ik ben trouwens een paar weken op deze cursus geweest en dat gaf me ook wel inzicht over mijn toen gedrag. Maar ik durfde op een gegeven moment niets meer te zeggen, want ik zou weleens iemand kunnen kwetsen. Maar kennelijk ben ik mijn eerlijkheid nog niet verloren.

Ik hoop dat MM nu ook weer komt, nu ze dit heeft gelezen, van alle forummers, want ook zij is het/jullie ook nodig. En ze is niet weggegaan, omdat ik zei dat de sfeer hier wat rottig was, dat vond ze zelf al. Maar er zijn ook fantastische mensen die het beste voorhebben met mensen. En ik negeer morgen de negatieve reacties maar. MM ook?

Ik vraag me af of 'n "gezonde dosis assertiviteit" aan te leren is (zelfs uberhaupt bestaat).

Ik denk dat je de dingen die je doet moet doen uit je hart/karakter.

De assertieven besturen de banken en of de wereld.

De preciezen gaan in de techniek.

De menselijken gaan in de zorg.

Nee, dit gaat te ver, ik ga eerst iets eten.

Maar ik denk wel dat 'n cursus weinig helpt en dat je jouw pad moet gaan.

ik laat het bezinken de komende weken. Ga nu slapen. Sloppel allemaal

Ik wil ook weleens verschrikkelijk negatieve reacties achterlaten. Want ik snap sommige dingen niet. Maar ik doe het niet, omdat ik niemand pijn wil doen.

Misschien moet ik mijn weg nog vinden op het forum, zonder teveel te willen zeggen als er weinig wordt gevraagd? Misschien is dit wel het punt van bewustwording. Dat ik juist wel iets moet zeggen ,zonder in mijn schulp te kruipen. Ik moet het nog uitvinden. Maar misschien ben ik nog niet uitgevonden genoeg?

Waar is Sabine trouwens?

De laatste keer dat ik hard probeerde te zijn ging het zo...

Zij: Gelukkig ben je er? Want ik heb vragen.

Ik: Ok, ben blij dat ik binnen ben. Je doet dit, dat zus en zo. Snap je het?

Zij: Ja, helemaal goed. Zo kan ik verder.

Vijf minuten later....

Zij: Madeleine, ik kom er niet meer uit.

Ik: Net zei je dat je het zonder mij zou kunnen redden, want ik moet zo een vergadering in en je moet jouw taak afkrijgen.

Zij: Ik krijg hem wel af, maar hoe zit dit.

***Uitleggen****

Ik kom verdorie terug van mijn vergadering en krijg...

Zij: Madeleine, ik kom er niet meer uit. Wat moet ik nu doen, want ik blijf dingen maar terugkrijgen van hogerhand en weet niet wat ik nu moet doen.

Ik: Serieus, ik krijg koppijn van je. Zeg niet dat je het begrijpt, als je het niet begrijpt.

Tien minuten later...

Zij: Ze krijgt hoofdpijn van me!!! Hahahahaha! Nu nog Madeleine?!

Wil boos worden, maar word het niet en leg het nog een keer uit en krijg hetzelfde nog een keer..... En mijn contract is niet verlengd? Ik weet wel dat ze haar vele malen minder betaalden, maar dan nog

Ik ben na een jaar nog boos over mijn ontslag. Ik ben niet assertief genoeg en toen ik de cursus had gehad, was ik het wel, maar was het te laat. Ik had er nu nog kunnen werken en kunnen wemelen en zwemmen in het geld. Maar dat is niet meer, maar ik blijf boos. Omdat ik met één andere collega volledige kennis had over alles wat er in het bedrijf afspeelde.

De teamleider is uit haar functie ontheven toen bleek dat ze verschrikkelijk slechte keuzes had gemaakt en mijn vader zei gelijk, dus nu mag je terug. Was het maar waar.... Of moet ik het toch proberen?

Ik geloof ook niet dat het gezond is om terug te keren. Maar ik wil weer zo graag meedraaien... Ik zit nu thuis en ik weet van gekkigheid niet meer wat ik met mijn dag moet. Ja, ik moet nog mijn deuren verven. Maar dat kan ooit ook nog wel een keer.

Slaap lekker! Ik mis mijn werk gewoon. Het was zo leuk. Heb ook begrepen dat ik het niet moet romantiseren, want zo leuk is het inmiddels echt niet meer. Maar blijf het missen.

There is no harm in trying, is there?

De verhalen zijn me ook weer wat lang, verder.

Ik heb de buik vol, ga nog ff met de hond uit (vragende blikken ben ik niet goed bestand tegen) en dan lekker op bed.

Morgen nog 1 late, dan weer 4 dagen bevrijd.

Doe wat je moet doen, lijsters.

En anders maar niet.

De doorzetter