Donderdag 23 augustus 2012

Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.

nee hoor Smik, lieverd, niks bijzonders. Gewoon wat opgelaten.
Goeie dag morgen, en slaap ze voor nu!

anders, hoe gaat het met u?

Nou, lekker koesuh dan maar allemaal.
De aventdienstert
Iedereen natuurlijk al in diepe rust, logisch.
Mijn lief was jarig vandaag en ik kan niet slapen, alle gesprekken nog door mijn hoofd.
Maar ga er nu meteen weer in, om 06.20 loopt de wekker alweer af.
Tot morgen, liefs Em.
Zeggen dat je gedronken hebt hier, wordt in mijn ervaring afgestraft.
Doe ik toch even.
Heb behoefte om te schrijven.
Weet niet of ik de meeting haal van 15 september. Het ene moment voel ik me ok met het forum, het andere moment voel ik me overbodig en ongewenst. Ik weet dat bepaalde mensen mijn schrijfsels appreciëren. Anderen niet. Da's ok en normaal.
Deze morgen wou ik iemand van het forum een hart onder de riem steken en dat doe ik dan zo onhandig dat het onopgemerkt bleef of zelfs over de schreef kon lijken. Krimp ik dan ineen. Ik ben dmv virtuele lettertjes niet zo goed in mensen helpen; vind ik wel jammer, als ik zie tot welke moedgevende berichten anderen in staat zijn. Blijkbaar kan ik enkel op rationeel niveau raad geven. Zie ik soms als een voordeel, soms niet.
Tot zover,
Rae

Goeienavond Rae.
Ineenkrimpen als je bericht (schijnbaar) niet gelezen wordt, vind ik herkenbaar.
Vandaag schijnt de dag van de bekentenissen te zijn. Maar ik weet niet eens of jij gestopt bent, of een zogenaamde minderaar?

he, we zijn met velen nog!
Ik ben noch minderaar noch stopper, Jen.
Afin, om het iets duidelijker te stellen, ik wil stoppen met thuis massa's zuipen tot ik er bij neerval en in sociaal gezelschap kan het me niet schelen omdat ik erg weinig drink (1 tot 2 eenheden) en ik vanaf dan vooral geen zin heb in nog meer alcohol. Dat sociaal drinken gebeurt 1 tot 3 keer per jaar.

En je bent nu vervallen in zelfdestructief gedrag dus? Was er een aanleiding?
Nee jen, ik worstel al jaren met zelfdestructief drinken, met een laatste hoogtepunt in december, januari en februari.
Jaren geleden (staat in 'wie is wie') ging dat bewust richting grafsteen. Nu heb ik al een spoor van levenskracht om het doodzuipen te verfoeien en mijn leven op de eerste plaats te stellen.
Maar de gewoonte blijft en de zelfdestructieve prikkel is sterk. Ik werk er aan, hoor. Maar falen hoort er bij.
Jammer, ik vind het leven nogal mooi.
Rae

ik vond je draad op wie is wie, maar je hebt het bericht gewist.

Ik heb een paar jaar geleden ook aan zelfdestructief gedrag geleden. Niet zo erg als jij vermoed ik, ik was niet suïcidaal. Maar toch.
Tijdens die periode zou geen haar op mijn hoofd eraan gedacht hebben om me hier in te schrijven.
Dat jij dat wel doet, betekent veel, me dunkt.
Hm, typisch mij dat ik dat gewist heb, herinner het me niet.
Ik heb me geregistreerd na mijn vuurdoop in een AA groep. Ik keek er nogal naar uit. Ik heb de sessie uitgezeten maar ben met schaamrood op de wangen naar buiten 'gewandeld'. Nooit meer dit, dacht ik. Hoorde ik vanuit duizend verschillende richtingen dat elke groep verschilt, maar dit wou ik nooit meer meemaken.
Afin, uiteindelijk bracht een google search naar een second opinion over Allen Carr's 'Stoppen met Alcohol' mij tot deze site. Per ongeluk dus, maar wel zoekend naar motivatie voor mezelf.
Ik ben ook naar de landsdag van AA gegaan in 2011, in de hoop iets op te pikken.
Ziek buitengekomen na de algemene vergadering.
AA redt sommigen het leven, geeft velen hoop, maar ik val uit die categorieën helaas.

He, nachtbrakers, ik kom uit de late laatste dus ben er nog, hoor.
Zat ff TV te kijkuh.
Ga nu zelf wel echt te bedde, gewoon op.
Maar ga volgens uw gemoed, maak er geen punt van.
Brooddronken worden wordt je op 'n gegeven moment gewoon te oud voor, de recapitulatie werkt niet meer zoals froeguah.
Niet te zwaar gemoederen, hoor.
De rustelozenaarbedgaanert

Die las ik ooit ook. Je moest alcohol vies gaan vinden, herinner ik me. Maar dat hielp me niet. Ik denk ook wel dat ik een heel ander profiel heb dan Carr. 'k Herinner me dat hij erin sukkelde via drankjes na het golfen en zo ... mijn sociaal milieu is ietske gewoner haha.
Gek genoeg hielp de helaasheid der dingen me wel, onbedoeld. Niet dat dat dan weer mijn sociale milieus is hoor. Gewoon, ik dacht, ja dat is wel "helaas". En een ex die me zei dat het zo "jammer" was wat ik deed. (hij ging weg omwille van mijn alcoholmisbruik). Het galmt nog steeds na in mijn oren, dat ik volgens hem zoveel meer in me had.
Afin, zelfhulpgroepen als AA zijn vooral effectief als er geen andere psychiatrische diagnoses zijn. Dat is jammer en onvermijdelijk.

zwaar gemoederen vind ik soms helpend, kapitein.

Ik ben nooit naar de AA geweest, maar heb er wel twee mensen van gezien tijdens een verblijf in het ziekenhuis. De eerste had zijn hele leven opgebouwd rond de AA, hij ging vier maal per week. Een leven dat bestaat uit een obsessie met drank schrikte me af. De tweede was erg fanatiek. In zijn ogen was iedereen die drinkt, verslaafd.
Enfin, de sfeer stootte me dus af.
Carr heeft een héél interessant verhaal over alcohol, ik ben heel blij dat ik het gelezen heb en het heeft mijn visie op alcohol grondig gewijzigd.
Maar ... als iemand die van zichzelf vindt dat hij teveel dronk, heeft hij nauwelijks een idee over alcoholisme. Hij blijft van begin tot eind maar spreken over 'zin in een borrel' in deze of gene situatie.
Hallo. De eerste promilles moet ik vaak vechten tegen lichamelijke neigingen alles uit te kotsen. Tot daar de zin in een borrel .
Zijn verhaal liep voor geen haar gelijk met mijn verslaving.
Niettemin, een boek dat ik velen aanraad.
We blijven alleen over jen,
geeft me de gelegenheid te peilen naar je favoriete album van Keith Jarret
Laten we zeggen, het verlaten eiland-idee met 1 CD

De lichamelijke afkeer deel ik ook niet met jou, Rae. Mijn probleem is dat ik niet kan stoppen als ik aangeschoten ben. Een grens die ik dus goed moet bewaken.

oh, dat antwoord moet ik je helaas verschuldigd blijven, Rae.
Weet je, vroeger sleurde mijn man me mee naar concerten. Onlangs was ik zowat zijn spreekbuis; eigenlijk ken ik er niks van.
Ik mis hem wel wat dat betreft. Ik las boeken, hij luisterde muziek, en we deelden onze kennis.
Momenteel is mijn cultureel leven kaal. 'k Mis het, maar 'k heb een mentor nodig.
Dat is heel belangrijk voor jezelf om te gebruiken in je plan om alcohol te bannen, Jen.
En wanneer ben je aangeschoten? Sorry, ik weet niet of je minderaar of stopper bent.
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.