Ik weet niet hoe het zo kan, maar het lijkt wel of er deze week altijd wel wat tussen komt als ik hier wil gaan lezen. 't Is nu ook alweer 10 uur geweest en nog amper wat gelezen. Ik begin echt afkickverschijnselen te krijgen.

of denk ik dan iets raars?

Nou ja. Ik heb ook geen lange haren die door het water kunnen waaieren...
Maar toch dacht ik daaraan tijdens het wandelen. Ik dacht, dat flikken ze me niet!
Maar goed. Dan ben ik allang niet meer hier. Dusss...

Ik zou maar aan het vlees gaan Wing.
Veel water drinken. Ijsberen. Afleiding.
Schrijven, maakt niet uit wat.
Naar buiten. Onder de douche...
Pyama aan.

Oh das goed. Want ik dacht al, als ik ergens blijf hangen.
Achter een tak ofzo. En het wordt warm..
Dus India. Hmm..

Dat wil ik wel, zoiets.
Kan het niet in de Ardennen?

Ja, das ook mooi!

Ach.. We zien.
Als het dan persé een kist moet.
Dan zelf ontworpen en beschilderd.
Een kunstkist. Ik weet dat dat kan.
Maar het kist-idee blijft raar voor mij.

Hoi allemaal, alles gelezen wat jullie te kwebbelen hadden. Allerlei verschillende emoties, gedachtengangen, mooi.

Ik heb wel een hele bijzondere ervaring vandaag.
Het 'ha ik heb er zin in vandaag' is nog steeds niet verdwenen.
Terwijl er toch veel onprettige dingen te regelen waren vandaag.
Komt mijn optimisme toch weer terug? Kan het haast niet geloven.
Of durf het niet te geloven.

Ik heb zin om straks lekker naar bed te gaan en morgen weer lekker op te staan.
Het feit dat ik schrijf wil ook zeggen dat drank nog steeds in mijn hoofd zit.

Alleen lijkt het alsof ik er nu met wat afstand naar kan kijken en erover kan denken.
En dat lucht op.

Dat wil ik jullie toch graag vertellen.

Het komt terug!!

Tapas? Sorry!
Ik ben druk...

An Mooi!
Vasthouden!

An! Het doet me goed dit te lezen!
Je klinkt erg positief!

Ik ga zo maar de laatste ronde doen...met de honden welteverstaan....

Fish: ja positief, maar niet dat jachtige, waarna ik dan weer ineenzakte. Dit voelt ... anders... gewoon.
Wandelse Fish.

Je bent gek Wing!

Marjo, je mag ook in een rieten mand!
Zelfs in een soort jute zal, milieuvriendelijk...dus je hoeft niet in een kist!

Wingchum, misschien moet je gewoon nu echt in één keer stoppen...niet afbouwen, misschien in stand houden...
Volgens mij zijn de lichamelijke verschijnselen alleen maar de trek in drank, en niet de afkickverschijnselen!

Ha Wing: ik doe met je mee, zit ook aan de chips.

Dus niet woensdag, Winchum...misschien morgen?

Dan zal ik me eens beter voorbereiden Trees.

Wing. Okee!
Te gek!

Alhoewel in een gat onder de grond spreekt me ook niet aan.

Niet vokken Wing.
Deze discussie is idd al gevoerd.
Het is jouw besluit.
Je doet het goed!

Ik weet het niet Marjo, wist ik het maar. Ik begin mezelf een beetje te verdenken van ADD, of misschien ben ik bezig in de overgang te komen? Het gaat gewoon niet lekker en een echt aanwijsbare oorzaak is er niet, ja, dat ik niet meer drink, dat ik gevoelens niet meer kan dempen.

Net als Anjo eerder schreef dronk ik ook meer als medicijn, niet dagelijks maar vooral om heftige emoties te dempen en om te kunnen ontspannen, en ja, dat mis ik wel. Zo af en toe het gevoel dat het er allemaal niet meer toe doet, in je eentje lol hebben en je happy voelen, denken dat je supercreatief bent, plannen maken die je nooit uitvoert of de volgende dag niks meer voorstellen, even los kunnen gaan.

Ik wil niet meer drinken omdat de gevolgen niet fijn waren, de depressieve katers, mezelf waardeloos voelen, maar zoals het nu gaat is ook niet echt fijn. Ik ga denk ik wel een afspraak maken met de huisarts om eens te bespreken wat ik er mee kan doen. Het is allemaal niet dramatisch maar het is zo vermoeiend zo.

Alles heeft z'n tijd. Wing je hebt al enorme stappen gezet.

Mijn zoontje (hij was toen nog piep),
zei eens; ik wil niet begraven, maar gebakken net als buurman -piep-

Dus voor kinderen voelt het ook niet goed.
Daar hecht ik wel aan.

Tapas.
Ik herken iets in wat je zegt.
Ik weet het ook niet. Naar de huisarts is
misschien sowieso wijs.

Take care famke!


Op zoek naar een diepere bevrediging.

Tapas: dat is ook zo vermoeiend allemaal. Ik heb me ook echt letterlijk en figuurlijk het jaar door gesleept. En maar doorgaan en doorgaan.
Toch heeft depressie een functie. Al klinkt het raar.
Geest en lichaam vragen een stap op de plaats rust.
Maarja, dat is niet de plezierigste tijd.
Blijf erin geloven dat het op een dag beter gaat Tapas.

Ik blijf er zeker in geloven dat het beter zal gaan, en ik denk ook dat het zijn nut uiteindelijk zal hebben, maar het maakt me zo machteloos en daar houd ik niet van
ik wil iets kunnen DOEN om me beter te voelen en accepteren dat het gewoon een kwestie van tijd is is best wel lastig!

Gisteren voelde ik me eindelijk weer eens wat prettiger maar vandaag is dat weer helemaal weg en ben ik alleen maar heel erg moe.
maar ik verzet me er niet meer tegen, het gaat ook zeker weer goed komen.

geduld en tijd en vooral rust!