Het kost me veel moeite om op dit punt te komen. Man, begin 40, werk in IT en heb een relatief rijk/druk prive leven en vrijwilligerswerk hiernaast.  Sociaal ben ik (denk ik) OK, maar heb echter slechs weinig vriendschappen, en kom er nu keihard achter dat die ofwel op werk berust zijn, ofwel oppervlakkig zijn - in geen geval lijk ik mensen in mijn omgeving te kennen die me zullen begrijpen, laat staan mij te kunnen helpen. Helpen is een groot woord, want ik voel niet dat ik zélf geholpen moet worden. Wel wil ik graag gehoord worden. Praten met iemand, een lotgetnot(e), die in hetzelfde schuitje zit, dát zou wel fijn zijn...

Mijn vrouw, met wie ik nu 5+ jaar samen ben, heeft een alcoholprobleem. Dit wil ze zelf niet in zien, en schuift het graag op allerlei andere kwalen die ze heeft of denkt te hebben. maar wat is nu oorzaak, en wat is gevolg? Feit blijft dat ze regelmatig drinkbuien heeft, waarbij de kwade dronk zorgt voor heel veel stress, ruzie, en ongemakken in huis. maar ook leegte en een soort van hulpeloosheid of slachtoffergevoel, bij beide.

Maar het gaat ook regelmatig goed. Althans, voor even - een paar dagen, een paar weken. Om weer tot een nieuw dieptepunt te komen. Ik probeer(de) alles voor haar op te lossen, het zit in mijn natuur. Maar ik kan het niet meer. Vriendschappen (van haar) zijn onherstelbaar beschadigd, en bij mij lijkt een burn out opnieuw aanstaande als ik er niks aan doe.

Maar waar kan ik terecht? Ik ben niet zo van de groepen als AI-anon, al zou dat misschien een goede stap zijn. Open staan voor een afkickkliniek of programma is ze zelf nog niet. Openlijke twijfel, is het wel zo ver? Oorzaak of gevolg...

Mijn emmertje zit vol - maar helpen van anderen geeft mij ook weer ruimte, hoe gek dat ook klinkt. En eerste stappen naar professionele hulp heb ik ook al gezet (dokter), tegelijk vrees ik hier (voorlopig) niet veel aan te hebben. Privacy dit, zelfhulp dat.

steeds kom ik terug op dit (deel van het) forum. Een ouderwetse conactadvertentie lijkt het wel 🙂 maar met een heel ander doel: vriendschap...een maatje, lotgenot(e), om eens de verhalen en frustraties te kunnen delen. In the heat of the moment, ervoor of erna...concreet bespreken wat wij kunnen doen voor de naasten? En voor onszelf? Mocht je nu jezelf herkennen in mijn verhaal, of het je aanspreken, laten we dan eens in contact komen! Wie weet klikt het en kunnen we steun hebben aan elkaar, en baat het niet, schaad het niet.